Мітэльшпіль (апавяданне)
«Мітэльшпіль» (руск.: Миттельшпиль) — апавяданне расійскага пісьменніка Віктара Пялевіна, апублікаванае ў 1991 годзе[1] ў складзе зборніка «Сіні ліхтар».
| Мітэльшпіль | |
|---|---|
| Жанр | апавяданне |
| Аўтар | Віктар Пялевін |
| Мова арыгінала | руская |
| Дата першай публікацыі | 1991 |
Сюжэт правіць
У апавяданні «Мітэльшпіль», як і ў многіх іншых творах Віктара Пялевіна, раскрываецца тэма мяжы двух светаў[2]. Дзеянне апавядання адбываецца на мяжы эпох, пры пераходзе ад савецкай улады да новай дэмакратыі. Гераіня апавядання, валютная прастытутка Люся, шукае кліентаў у дарагіх гасцініцах «Нацыяналь», «Інтурыст» і «Масква»[3]. Яна знаёміцца са сваёй калегай Нэлі, хоць і нагадвае, што дзесьці бачыла яе шмат разоў. Іх вырашаюць падвезці дамоў двое марскіх афіцэраў на зялёным «пазіку». Па дарозе маракі спрабуюць забіць прастытутак, аднак Нэлі і Люся даюць ім адпор і шчасна дабіраюцца да дома[4].
Далей чытача чакае характэрны для твораў Пялевіна неспадзяваны камічны фінал[5]. Аказваецца, што і Нэлі, і Люся, каб прыстасавацца да новай эпохі, змянілі не толькі прафесію, але і пол[2]. Нэлі раней была Васіліем Цыруком, які служыў сакратаром камсамола. Люся ж была Антонам Паўлавым, яго намеснікам па арграбоце. Марскія афіцэры Валера і Вадзім аказваюцца былымі жанчынамі — сёстрамі Варай і Тамарай[3].
Нягледзячы на фізічныя змяненні, якія адбыліся з героямі, вобраз іх мыслення застаецца старым, савецкім. Любы напамін пра мінулае жыццё выклікае ў Люсі настальгію. Нэлі ж часам здаецца, што яна працягвае ісці па партыйнай лініі. Нешта падобнае адчуваюць і маракі[4].
Назву «Мітэльшпіль» можна перавесці як «гульня на сярэдзіне». Героі апавядання жывуць на зломе эпох, і ў іх свядомасці ідзе барацьба савецкага і постсавецкага светаў. Яны спрабуюць знішчыць у сабе ўсё старое, але цалкам гэта зрабіць не ўдаецца[4].
Зноскі
- ↑ Сергей Полотовский, Роман Козак. Пелевин и поколение пустоты. — М., «Манн, Иванов и Фербер», 2012. — ISBN 978-5-91657-304-6
- ↑ а б Генис А. Беседа десятая: Поле чудес. Виктор Пелевин // Звезда. — 1997. — № 12. С. 230.
- ↑ а б Сейдашова А. Б. Структура художественного пространства и времени в произведениях В. Пелевина 90-х годов ХХ века (проблема целостности) Архівавана 14 красавіка 2021.. Диссертация на соискание учёной степени кандидата филологических наук. М., 2018.
- ↑ а б в В. В. Грекова «Миттельшпиль» духа и материи (анализ одного рассказа В. Пелевина) // Вестник Азиатско-Тихоокеанской ассоциации преподавателей русского языка и литературы. — Владивосток. — 2011. — № 2-3.
- ↑ Смирнова О. О. К вопросу о «Чесателе и питателе», или специфика комического в прозе Виктора Пелевина // Вестник Российского университета дружбы народов. Серия: Литературоведение, журналистика. 2012, № 3.