Новасібірскі прыладабудаўнічы завод

Вытворчае аб’яднанне «Новасібірскі прыладабудаўнічы завод» (руск.: Новосибирский приборостроительный завод) — расійская кампанія, якая займаецца распрацоўкай і вытворчасцю оптыка-механічных і оптыка-электронных прылад, прадпрыемства оптыка-механічнай прамысловасці СССР і Расіі. У адпаведнасці з Пастановай Урада РФ ад 21.11.2008 № 873 і загадам Дзяржаўнай карпарацыі «Растэхналогіі» у 2009 годзе быў уключаны ў склад холдынгу «Аптычныя сістэмы і тэхналогіі» (цяпер: холдынг «Швабэ»). Вырабляе дзённыя прыцэлы, начныя прыцэлы з ЭАПамі 1-га, 2+, 3-га пакалення, цеплавізійную тэхніку, лазерныя далямеры, тэлескопы і вымяральныя прылады прамысловага прызначэння. Пастаўшчык прыцэлаў і прыбораў назірання для расійскай арміі, іншых сілавых структур, а таксама на экспарт.

Новасібірскі прыладабудаўнічы завод
Тып бізнес
Заснаванне 1905
Адрас
Сайт npzoptics.ru

Гісторыя

правіць

Прадпрыемства вядзе сваю перадгісторыю прыкладна з 1910 года — з адкрыцця філіялаў нямецкіх аптычных фірм «Карл Цэйс» і «К. П. Гёрц» у горадзе Рыга. Падчас Першай сусветнай вайны, у ліпені 1915 года, рыжскія майстэрні былі эвакуіраваны ў Петраград, дзе ў наступным годзе былі аб’яднаны ў адзінае прадпрыемства — казённы аптычны завод ГАУ. Затым у сакавіку 1918 года завод быў пераведзены ў Варонеж, летам таго ж года з-за наступлення войскаў генерала Краснова ў Перм, а ў пачатку кастрычніка з-за наступлення Калчака — у Падольск. Да вясны 1927 года прадпрыемства перабазіравалася ў пасёлак Банькі Паўшынскай воласці Маскоўскага павета, будучы Краснагорск. У 1927 годзе прадпрыемства атрымала назву: «Паўшынскі завод дакладнай механікі № 19», у 1933 годзе перанумараваны ў завод № 69. У снежні 1936 года завод быў уключаны ў толькі што адукаваны наркамат абароннай прамысловасці (НКАП), праз два гады ён перададзены ў НКУС і стаў «Асобым заводам НКУС». З першых гадоў існавання прадпрыемства вызначылася яго асноўная спецыялізацыя — аснашчэнне Сухапутных войскаў прыцэльнай і назіральнай тэхнікай. У 1939 г. Асаблівы завод НКУС вярнулі ўжо ў НКВ, вярнуўшы яму № 69. У красавіку таго ж года заводу прысвойваецца імя Леніна.

У пачатку Вялікай Айчыннай вайны восенню 1941 года прадпрыемства эвакуіруецца ў Новасібірск (на пакінутых у Краснагорску вытворчых плошчах у 1942 годзе было арганізавана новае оптыка-механічнае прадпрыемства — Краснагорскі механічны завод). Першы эшалон з абсталяваннем прыбыў у Новасібірск 8 лістапада 1941 года. Для яго размяшчэння былі выдзелены карпусы Інстытута ваенных інжынераў чыгуначнага транспарту (НІВІЧТ), а таксама Ваеннай школы пагранічнікаў з яе жаўнернямі і стайнямі. З Краснагорска былі перавезены звыш 2400 станкоў (у тым ліку да 500 аптычных). Усяго ў горад прыбылі 20 эшалонаў з абсталяваннем і 14 тыс. работнікаў і членаў іх сем’яў. У перыяд эвакуацыі два з паловай месяцы завод не выпускаў прадукцыю, пакуль вялося яго будаўніцтва. 27 снежня 1941 года галоўны зборачны цэх быў здадзены ў эксплуатацыю. Да пачатку 1942 года працавалі 22 цэхі.

Літаратура

правіць
  • Метельский Ю. Современная высокоэффективная оптика // Военный парад : журнал. — 2009. — Январь—февраль (т. 91, № 01). — С. 28. — ISSN 1029-4678.
  • Максимов Ю. «Швабе — Оборона и Защита» // Мастер-ружьё : журнал. — 2016. — Декабрь (т. 237, № 12). — С. 32. — ISSN 0002-9200.