Нікаля дэ Ларжыльер

Нікаля дэ Ларжыльер (фр.: Nicolas de Largillière; 10 [20] кастрычніка 1656, або 10 кастрычніка 1656, Парыж — 20 сакавіка 1746, Парыж) — французскі жывапісец, адзін з найболей значных партрэтыстаў мяжы XVII і XVIII стагоддзяў.

Нікаля дэ Ларжыльер
фр.: Nicolas de Largillierre
Дата нараджэння	10 (20) кастрычніка 1656[…]
Месца нараджэння	Парыж, Каралеўства Францыя
Дата смерці	20 сакавіка 1746(1746-03-20)[…] (89 гадоў) ці 30 сакавіка 1746(1746-03-30) (89 гадоў)
Месца смерці	Парыж, Каралеўства Францыя
Грамадзянства	Францыя
Жонка	Marguerite Elisabeth Forest[d]
Дзеці	Marguerite Elisabeth de Largillierre[d]
Род дзейнасці	мастак, партрэтыст, архітэктурны чарцёжнік, дзеяч выяўленчага мастацтва
Жанр	гістарычны жывапіс і партрэт
Мастацкі кірунак	барока
Уплыў	Anton Goubau[d]
Уплыў на	Jean-Baptiste Descamps[d] і Johann Christian Fiedler[d]
Член у	Каралеўская акадэмія жывапісу і скульптуры
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Бацька Нікаля дэ Ларжыльера, гандляр, узяў трохгадовага сына ў Антверпен; пазней Нікаля каля двух гадоў пражыў у Лондане. Бацька жадаў, каб хлопчык пайшоў па гандлёвай частцы, але той выявіў схільнасць да малявання і па вяртанні ў Антвэрпэн з 1668 года пачаў вучобу ў майстэрні Антоні Губо. У 1672 годзе прыняты ў антверпенскую гільдыю св. Лукі. У васемнаццацігадовым узросце зноў адправіўся ў Англію, звёў знаёмства з Пітэрам Лелі, пад кіраўніцтвам якога ў 1675—1679 гадах ажыццяўляў (разам з Антоніа Верыа) рэстаўрацыю карцін у Віндзарскім замку і ствараў уласныя творы гістарычнага зместу, а таксама пісаў нацюрморты; выпрабаваў уплыў Рубенса і ван Дэйка.