Нікіфар Каліст Ксанфопул
Нікіфар Каліст Ксанфопул (грэч. Νικηφόρος Κάλλιστος Ξανθόπουλος, памёр каля 1350) — царкоўны гісторык, манах Сафійскага манастыра ў Канстанцінопалі.
| Нікіфар Каліст Ксанфопул | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 1256[1][2] |
| Дата смерці | 1335[1][2] |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | гісторык царквы, гісторык, пісьменнік |
.png){kind=small}
Яго «Царкоўная гісторыя» (у 18 кнігах) даведзена да смерці візантыйскага імператара Фокі (611); у прадмове аўтар абяцаў працягваць апавяданне пра далейшы час, які, можа быць, і існаваў, але да цяперашняга часу не знойдзены. Лепшую частку сачынення складае апісанне эпохі імператара Юстына і Юстыніяна; але наогул сачыненне характарызуецца адсутнасцю гістарычнай крытыкі. Адзіны рукапіс гэтага сачынення знойдзены ў Афінскай бібліятэцы, адкуль яна перанесена ў Канстанцінопаль, а затым у Венскую бібліятэку. Выдадзена ў лацінскім перакладзе Ланжам (Lange) у 1553.
Нікіфар вядомы таксама як аўтар службы «Жываноснай Крыніцы» і шэрагу сінаксарыяў Поснай і Цвятной Трыёдзяў. Таксама ім былі напісаны тлумачэнні на некаторыя набажэнскія спевы.
Зноскі
Спасылкі правіць
- Никифор Ксанфопул // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.