Палац княгіні Любіцы

Палац княгіні Любіцы (сербск.: Конак кнегиње Љубице) — былая рэзідэнцыя жонкі князя Мілаша Абрэнавіча княгіні Любіцы і яе сыноў плошчай 1400 м2.[1] Знаходзіцца ў цэнтры Бялграда на вуліцы Князя Сіма Маркавіча, д.8.

Славутасць
Палац княгіні Любіцы
сербск.: Конак кнегиње Љубице
сербск.: Konak kneginje Ljubice
44°49′02″ пн. ш. 20°27′08″ у. д.HGЯO
Краіна
Месцазнаходжанне
Архітэктар Нікола Жыўкавіч[d]
Дата заснавання 1830
Сайт beogradskonasledje.rs (серб.)
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя правіць

Будынак пабудаваны ў якасці афіцыйнай княжацкай рэзідэнцыі ў 18291830 гадах пад кіраўніцтвам архітэктара Хаджы-Ніколы Жыўкавіча, піянера сербскай архітэктуры. Дом — тыповы прадстаўнік гарадской архітэктуры першай паловы XIX стагоддзя і адносіцца да сербска-балканскага стылю.

З прыходам да ўлады Аляксандра Карагеоргіевіча ў 1842 годзе будынак спачатку служыла ліцэем, а затым касацыйным і апеляцыйным судом, мастацкім музеем, царкоўным музеем, домам для састарэлых, інстытутам па ахове помнікаў культуры Сербіі і ў наш час з'яўляецца часткай Музея горада, дзе праводзяцца выстаўкі. У сутарэннях палаца ёсць вялікая скляпеністая зала, дзе Нацыянальны музей таксама арганізуе выстаўкі. Пастаянную экспазіцыю ў Палацы складае арыгінальная мэбля, выкананая ў балканскіх і іншых стылях таго часу (класіцызм, бідэрмаер, неабарока).

Традыцыйныя элементы архітэктуры максімальна выяўляюцца ва ўнутранай арганізацыі прасторы першага паверху, а таксама канструкцыі даху з выступаючым карнізамі, пакрытымі дахоўкай. Да 1842 года ў ім жылі члены княжацкай сям'і, пасля чаго ён неаднаразова змяняў сваё прызначэнне і гаспадароў. У перыяд 19721979 гады ў ім праводзіліся рэстаўрацыйныя працы. Рэстаўрацыя фасада і рэканструкцыя агародж вялася з 2003 па 2004 год.

Зноскі

  1. Konak kneginje Ljubice. 22/11/2010 - politika.sr (серб.)

Спасылкі правіць