Партал:Старажытны Рым/Выбраная асоба

Неро́н Кла́ўдзій Цэ́зар А́ўгуст Герма́нік (лац.: Nero Claudius Caesar Augustus Germanicus), імя пры нараджэнні — Луцый Даміцый Агенабарб (лац.: Lucius Domitius Ahenobarbus), з 50 па 54 год — Нерон Клаўдзій Цэзар Друз Германік (лац.: Nero Claudius Drusus Germanicus), найбольш вядомы пад іменем Нерон, (15 снежня 37 — 9 чэрвеня 68) — старажытнарымскі імператар з 13 кастрычніка 54 года, апошні з дынастыі Юліяў-Клаўдзіяў.

Падчас яго праўлення ён засяродзіў вялікую частку сваёй увагі на дыпламатыі і гандлі, паспрабаваў павялічыць ролю Рыма як культурнай сталіцы імперыі шляхам стварэння і прасоўвання розных тэатраў і спартыўных спаборніцтваў. Валадаранне Нерона адзначана дыпламатычнымі і ваеннымі поспехамі ў барацьбе з Парфянскай імперыяй, прыгнечаннем паўстання брытанцаў (60-61) і паляпшэннем адносін з Грэцыяй.

(далей…)