Партал:Старажытны Рым
|
Старажытны Рым
Старажытны Рым — горад у Цэнтральнай Італіі, а таксама званыя яго імем дзяржава і грамадства, якія існавалі больш за тысячагоддзе (з VII стагоддзя да н.э. па V—VII стст. н.э.). Першапачаткова невялікі поліс з цягам часу падпарадкаваў не толькі тэрыторыю непасрэдна Італіі, але і ўсяго Міжземнамор'я, стаўшы найбуйнейшай сусветнай дзяржавай. Рэспубліканская форма кіравання, якая існавала ў Рыме ў перыяд яго ўзвышэння, не змагла адказваць выклікам часу і, у выніку, была заменена фактычна аднаасобным кіраваннем у форме прынцыпата. У III—V стст. Рым падвяргаўся ціску суседніх варварскіх народаў, што ў выніку прывяло да крушэння рымскай цывілізацыі на Захадзе. Усходняя частка Імперыі змагла выжыць і працягвала сваё існаванне, відазмяняючыся, яшчэ практычна тысячу гадоў. Старажытнарымская цывілізацыя аказала велізарны ўплыў на ўсе слаі наступных еўрапейскіх грамадстваў і дзяржаў.
Выбраны артыкул
Марк Юлій Філіп (лац.: Marcus Iulius Philippus), у гістарыяграфіі вядомы як Філіп I Араб, — рымскі імператар у 244—249 гадах.
Паходзіў з Аравіі. Пры імператары Гардзіяне III ён быў прызначаны прэфектам прэторыя. Філіп браў удзел у забойстве Гардзіяна III, пасля чаго стаў імператарам. Ён пачаў сваё кіраванне са складання міру з персамі і ўсталяваў добрыя адносіны з рымскім сенатам. У красавіку 248 года Філіп правёў святкаванне тысячагоддзя Рыма. Улетку таго ж года готы уварваліся ў дунайскія правінцыі. Акрамя таго, з'явіліся імператары-ўзурпатары на Балканах і Усходзе. Каб управіцца з усімі гэтымі праблемамі, імператар прызначыў Дэцыя Траяна камандуючым дунайскімі легіёнамі, але папулярнасць Дэцыя сярод салдатаў прывяла да таго, што гэты чалавек быў абвешчаны імператарам. Філіп і яго сын былі забіты ў бітве пры Вероне.
Філіп насіў наступныя пераможныя тытулы: «Персідскі Найвялікшы», «Парфянскі Найвялікшы» — з 244 года; «Карпійскі Найвялікшы», «Германскі Найвялікшы» — з 247 года.
Выбраная выява
Новыя артыкулы
- Гарсіласа дэ ла Вега — пачаты 5 ліпеня 2021 удзельнікам Frantishak
- Жазэ ды Аншыета — пачаты 20 чэрвеня 2021 удзельнікам Frantishak
- Манастыр Святога Іллі — пачаты 11 чэрвеня 2021 удзельнікам Паўлюк Шапецька
- Статуя Хрыста Збавіцеля (Энкантаду) — пачаты 7 мая 2021 удзельнікам Паўлюк Шапецька
- Еўропа (рымская правінцыя) — пачаты 23 красавіка 2021 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
- Жакет Лёвенхільм — пачаты 2 красавіка 2021 удзельнікам Culamar
- Феадор Анагност — пачаты 3 сакавіка 2021 удзельнікам ArthurKarol
- Ахенскія сіноды (816—819) — пачаты 2 сакавіка 2021 удзельнікам ArthurKarol
- Гіпон — пачаты 1 сакавіка 2021 удзельнікам ArthurKarol
- Казімір Ян Вайшнаровіч — пачаты 26 лютага 2021 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
- Караламахія — пачаты 31 студзеня 2021 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
- Каралеўства Італія (сярэднявечнае) — пачаты 10 студзеня 2021 удзельнікам Suslizavr
- Мадонна Альдабрандзіні — пачаты 19 снежня 2020 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
- Евангелістарый Святога Медара Суасонскага — пачаты 19 снежня 2020 удзельнікам Хомелка
- Ігнацій Баганосец — пачаты 6 снежня 2020 удзельнікам Паўлюк Шапецька
- Агнешка Рымская — пачаты 4 снежня 2020 удзельнікам Паўлюк Шапецька
- Хрыстос Збавіцель (абраз з Махро) — пачаты 2 лістапада 2020 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
- Маці Божая Будслаўская (абраз з Глыбокага) — пачаты 2 лістапада 2020 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
- Хрыстос Збавіцель (абраз з Будчы) — пачаты 2 лістапада 2020 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
- Помнік Мікалаю Цудатворцу (Полацк) — пачаты 13 сакавіка 2020 удзельнікам Паўлюк Шапецька
Выбраная асоба
Неро́н Кла́ўдзій Цэ́зар А́ўгуст Герма́нік (лац.: Nero Claudius Caesar Augustus Germanicus), імя пры нараджэнні — Луцый Даміцый Агенабарб (лац.: Lucius Domitius Ahenobarbus), з 50 па 54 год — Нерон Клаўдзій Цэзар Друз Германік (лац.: Nero Claudius Drusus Germanicus), найбольш вядомы пад іменем Нерон, (15 снежня 37 — 9 чэрвеня 68) — старажытнарымскі імператар з 13 кастрычніка 54 года, апошні з дынастыі Юліяў-Клаўдзіяў.
Падчас яго праўлення ён засяродзіў вялікую частку сваёй увагі на дыпламатыі і гандлі, паспрабаваў павялічыць ролю Рыма як культурнай сталіцы імперыі шляхам стварэння і прасоўвання розных тэатраў і спартыўных спаборніцтваў. Валадаранне Нерона адзначана дыпламатычнымі і ваеннымі поспехамі ў барацьбе з Парфянскай імперыяй, прыгнечаннем паўстання брытанцаў (60-61) і паляпшэннем адносін з Грэцыяй.
(далей…)
