Партал:Старажытны Рым
|
Старажытны Рым
Старажытны Рым — горад у Цэнтральнай Італіі, а таксама званыя яго імем дзяржава і грамадства, якія існавалі больш за тысячагоддзе (з VII стагоддзя да н.э. па V—VII стст. н.э.). Першапачаткова невялікі поліс з цягам часу падпарадкаваў не толькі тэрыторыю непасрэдна Італіі, але і ўсяго Міжземнамор'я, стаўшы найбуйнейшай сусветнай дзяржавай. Рэспубліканская форма кіравання, якая існавала ў Рыме ў перыяд яго ўзвышэння, не змагла адказваць выклікам часу і, у выніку, была заменена фактычна аднаасобным кіраваннем у форме прынцыпата. У III—V стст. Рым падвяргаўся ціску суседніх варварскіх народаў, што ў выніку прывяло да крушэння рымскай цывілізацыі на Захадзе. Усходняя частка Імперыі змагла выжыць і працягвала сваё існаванне, відазмяняючыся, яшчэ практычна тысячу гадоў. Старажытнарымская цывілізацыя аказала велізарны ўплыў на ўсе слаі наступных еўрапейскіх грамадстваў і дзяржаў.
Выбраны артыкул
Марк Юлій Філіп (лац.: Marcus Iulius Philippus), у гістарыяграфіі вядомы як Філіп I Араб, — рымскі імператар у 244—249 гадах.
Паходзіў з Аравіі. Пры імператары Гардзіяне III ён быў прызначаны прэфектам прэторыя. Філіп браў удзел у забойстве Гардзіяна III, пасля чаго стаў імператарам. Ён пачаў сваё кіраванне са складання міру з персамі і ўсталяваў добрыя адносіны з рымскім сенатам. У красавіку 248 года Філіп правёў святкаванне тысячагоддзя Рыма. Улетку таго ж года готы уварваліся ў дунайскія правінцыі. Акрамя таго, з'явіліся імператары-ўзурпатары на Балканах і Усходзе. Каб управіцца з усімі гэтымі праблемамі, імператар прызначыў Дэцыя Траяна камандуючым дунайскімі легіёнамі, але папулярнасць Дэцыя сярод салдатаў прывяла да таго, што гэты чалавек быў абвешчаны імператарам. Філіп і яго сын былі забіты ў бітве пры Вероне.
Філіп насіў наступныя пераможныя тытулы: «Персідскі Найвялікшы», «Парфянскі Найвялікшы» — з 244 года; «Карпійскі Найвялікшы», «Германскі Найвялікшы» — з 247 года.
Выбраная выява
Новыя артыкулы
- Ян V (Папа Рымскі) — пачаты 14 верасня 2019 удзельнікам StarDeg
- Мандорла — пачаты 8 верасня 2019 удзельнікам Хомелка
- Пліцхаўзенская брошка — пачаты 8 верасня 2019 удзельнікам Хомелка
- Сыход рымлян з Брытаніі — пачаты 24 жніўня 2019 удзельнікам Хомелка
- Суасон — пачаты 24 красавіка 2019 удзельнікам Rymchonak
- Капеліян — пачаты 12 красавіка 2019 удзельнікам Staspn93
- Генрых I (герцаг Брабанта) — пачаты 11 красавіка 2019 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
- Энрыка Дандала — пачаты 10 красавіка 2019 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
- Аляксей V Дука — пачаты 10 красавіка 2019 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
- Альмаш (прынц) — пачаты 10 красавіка 2019 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
- Дынастыя Палеалогаў — пачаты 6 красавіка 2019 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
- Пампея Сула — пачаты 6 красавіка 2019 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
- Лаадыка Кападакійская — пачаты 6 красавіка 2019 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
- Лаадыка VII Тэя — пачаты 6 красавіка 2019 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
- Лаадыка IV — пачаты 6 красавіка 2019 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
- Лаадыка II — пачаты 6 красавіка 2019 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
- Лаадыка I — пачаты 6 красавіка 2019 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
- Імператарскія правінцыі — пачаты 5 красавіка 2019 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
- Сенацкая правінцыя — пачаты 5 красавіка 2019 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
- Кілікія (рымская правінцыя) — пачаты 5 красавіка 2019 удзельнікам Чаховіч Уладзіслаў
Выбраная асоба
Неро́н Кла́ўдзій Цэ́зар А́ўгуст Герма́нік (лац.: Nero Claudius Caesar Augustus Germanicus), імя пры нараджэнні — Луцый Даміцый Агенабарб (лац.: Lucius Domitius Ahenobarbus), з 50 па 54 год — Нерон Клаўдзій Цэзар Друз Германік (лац.: Nero Claudius Drusus Germanicus), найбольш вядомы пад іменем Нерон, (15 снежня 37 — 9 чэрвеня 68) — старажытнарымскі імператар з 13 кастрычніка 54 года, апошні з дынастыі Юліяў-Клаўдзіяў.
Падчас яго праўлення ён засяродзіў вялікую частку сваёй увагі на дыпламатыі і гандлі, паспрабаваў павялічыць ролю Рыма як культурнай сталіцы імперыі шляхам стварэння і прасоўвання розных тэатраў і спартыўных спаборніцтваў. Валадаранне Нерона адзначана дыпламатычнымі і ваеннымі поспехамі ў барацьбе з Парфянскай імперыяй, прыгнечаннем паўстання брытанцаў (60-61) і паляпшэннем адносін з Грэцыяй.
(далей…)
