Паўночная Асеція
Паўночная Асеція (ас.: Республикæ Цæгат Ирыстон — Алани, руск.: Республика Северная Осетия — Алания) — суб’ект Расійскай Федэрацыі, размешчаны на Паўночным Каўказе. Мяжуе з Інгушэціяй, Чачнёю Кабардзіна-Балкарыяй, Стаўрапольскім краем, Паўднёвай Асеціяй і Грузіяй.
Паўночная Асеція | |||||
---|---|---|---|---|---|
руск.: Республика Северная Осетия-Алания ас.: Цæгат Ирыстон | |||||
|
|||||
Краіна | |||||
Гімн | Гімн Паўночнай Асеціі[d] | ||||
Уваходзіць у | |||||
Адміністрацыйны цэнтр | |||||
Дата ўтварэння | 9 лістапада 1993 | ||||
Кіраўнік | Сяргей Іванавіч Мяняйла | ||||
Насельніцтва |
|
||||
Плошча |
|
||||
Часавы пояс | MSD, UTC+03:00 і Еўропа/Масква[d][2] | ||||
Код ISO 3166-2 | RU-SE | ||||
Код аўтам. нумароў | 15 | ||||
Афіцыйны сайт | |||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Нацыянальны склад: асеціны (62,7 %), рускія (23,2 %), інгушы (3 %), армяне (2,4 %), кумыкі (1,8 %), грузіны (1,5 %).
Падзяляецца на 8 раёнаў:
- Алагірскі раён
- Ардонскі раён
- Дыгорскі раён
- Ірафскі раён
- Кіраўскі раён
- Маздокскі раён
- Правабярэжны раён
- Прыгарадны раён
Найбуйнейшыя гарады: Уладзікаўказ, Маздок, Беслан, Алагір.
Геаграфія
правіцьГеаграфічнае становішча
правіцьРэспубліка размешчана на паўночным схіле Вялікага Каўказа. Паўночную частку займаюць раўніны ды нізіны, пры прасоўванні на поўдзень ландшафт становіцца гарыстым, пераходзячы ў Галоўны ці Водападзельны хрыбет Вялікага Каўказа. Найвышэйшая кропка — гара Казбек (5033 м). Рэспубліка мяжуе з Інгушэціяй, Чачнёй, Кабардзіна-Балкарыяй, Стаўрапольскім краем, Паўднёвай Асеціяй і Грузіяй.
Клімат
правіцьКлімат у рэспубліцы лагодна кантынентальны. На Маздоцкай раўніне — засушлівы, частыя сухавеі; сярэдняя тэмпэратура студзеня −4,3 °C, ліпеня +24 °C, ападкаў 400—450 мм за год.
Гісторыя
правіцьДалучэнне да Расійскай імперыі
правіцьТэрыторыі, на якіх жылі асеціны, былі сярод першых на Паўночным Каўказе, што былі далучаныя да Расійскай імперыі ў 1774 годзе. Уладзікаўказ стаў першай расійскай фартэцыяй у рэгіёне (заснаваны ў 1784 годзе). У XIX стагоддзі адбылося масавае перасяленне асецін з гор на раўніны ды ў наваколле Маздока.
Савецкі час
правіцьУ 1921 годзе Асеція стала часткай Горскай Савецкай Рэспублікі, атрымаўшы статус аўтаномнай вобласці ў 1924 ды ў 1936 годзе была пераўтвораная ў Паўночна-Асецінскую Аўтаномную Савецкую Сацыялістычную Рэспубліку.
Насельніцтва
правіцьНасельніцтва рэспублікі на 2013 год — 706 123 чал., шчыльнасць — 88,41 чал./км², удзельная вага гарадскога насельніцтва — 64,3 % (2009). Паўночная Асеція з’яўляецца адным з самых густанаселеных суб’ектаў Расійскай Федэрацыі. Каля паловы насельніцтва рэспублікі (48 %) жыве ва Уладзікаўказе. Нацыянальны склад: асеціны (68,2 %), рускія (20,8 %), інгушы (3,2 %), армяне (2,3 %), кумыкі (2,3 %), грузіны (1,3 %)[3][4][5].
Населеныя пункты
правіцьНаселеныя пункты з колькасцю жыхароў больш за 5 тысяч на 1 студзеня 2009 года | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Вядомыя асобы
правіцьГл. таксама
правіцьЗноскі
- ↑ АКТМУ Праверана 13 сакавіка 2015.
- ↑ https://data.iana.org/time-zones/tzdb-2021e/europe
- ↑ http://www.gks.ru/free_doc/new_site/population/demo/per-itog/tab7.xls Архівавана 20 кастрычніка 2017.
- ↑ http://www.gks.ru/free_doc/new_site/perepis2010/croc/results2.html Архівавана 9 снежня 2021.
- ↑ http://www.gks.ru/free_doc/new_site/perepis2010/croc/Documents/Materials/doklad2.rar Архівавана 18 кастрычніка 2012.
Спасылкі
правіць- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Паўночная Асеція