Планеты-гіганты
Планеты-гіганты — чатыры планеты Сонечнай сістэмы: Юпітэр, Сатурн, Уран, Нептун; размешчаны за межамі кольца малых планет.
Гэтыя планеты, якія маюць шэраг падобных фізічных характарыстак, таксама завуць вонкавымі планетамі. [1]
У адрозненне ад цвёрдацельных планет зямной групы, усе яны з'яўляюцца газавымі планетамі, маюць значна большыя памеры і масы (з прычыны чаго ціск у іх нетрах значна вышэй), ніжэйшую сярэдняй шчыльнасць (блізкую да сярэдняй Сонечнай, 1,4 г/см³), магутныя атмасферы, хуткае вярчэнне, а таксама кольцы (у той час як у планет зямной групы такіх няма) і большую колькасцю спадарожнікаў. Амаль усе гэтыя характарыстыкі меншаюць ад Юпітэра да Нептуна.