Планкаўскі ток

Планкаўскі ток (абазначаецца як $I_{p}$) — адна з вытворных адзінак вымярэння планкаўскай сістэмы адзінак, якая ўжываецца для вымярэння электрычнага току і вызначаная праз фундаментальныя пастаянныя:

1 — праваднік,
F_p — Планкаўская сіла,
l_p — Планкаўская даўжыня,
I_p — Планкаўскі ток.

$I_{p}=q_{p}/t_{p}=(c^{6}4\pi \varepsilon _{0}/G)^{\frac {1}{2}}$ ≈ 3,479×10²⁵ ампер,

дзе:

$q_{p}=(c\hbar 4\pi \varepsilon _{0})^{\frac {1}{2}}$ — планкаўскі зарад;

$t_{p}=(\hbar G/c^{5})^{\frac {1}{2}}$ — планкаўскі час;

$\varepsilon _{0}$ = дыэлектрычная пастаянная у вакууме;

$\hbar$ — пастаянная Дзірака;

G — гравітацыйная пастаянная;

c — хуткасць святла у вакууме.

Планкаўскі ток — гэта ток, які пераносіць адзін планкаўскі зарад за адзін планкаўскі час.

Раўназначнае азначэнне: планкаўскі ток — гэта такі пастаянны ток, які, працякаючы ў двух прамых паралельных правадніках бясконцай даўжыні, размешчаных у вакууме на адлегласці планкаўскай даўжыні адзін ад аднаго, стварае паміж гэтымі праваднікамі сілу, роўную планкаўскай сіле на кожны ўчастак даўжыні праваднікоў, роўны планкаўскай даўжыні.