Поўная распуста ці татальная распуста — хрысціянская тэалагічная дактрына, якая паходзіць ад канцэпцыі першароднага граху. Паводле ёй, у выніку грэхападзення чалавека кожны чалавек, які нарадзіўся ў свеце, аўтаматычна ёсць рабом служэння граху ў выніку сваёй заняпаднай прыроды і, акрамя дзейнай ласкі Боскай, цалкам няздольны сам абраць шлях да Бога, паводле якога ён можа ўстрымлівацца ад зла альбо прыняць дар збаўлення. Дактрына ў рознай ступені адстойваецца многімі пратэстанцкімі дэнамінацыямі, уключаючы некаторыя лютэранскія сіноды[1] і ўсе кальвінісцкія цэрквы[2]. Армініянскія дэнамінацыі, як метадысты, вераць і вучаць такой дактрыне, але маюць пэўныя выразныя адрозненнямі[3].

Фрэска ў Сіксцінскай капэле, якая адлюстроўвае выгнанне Адама і Евы з раю.

Зноскі

  1. Körner, Christoph (1577). «Solid Declaration of the Formula of Concord». Christian Classics Ethereal Library.
  2. Canons of Dordrecht. «The Third and Fourth Main Points of Doctrine» Архівавана 25 кастрычніка 2021.. Reformed.org.
  3. Arminius, James. «The Writings of James Arminius» (three vols.), tr. James Nichols and W. R. Bagnal. I:252.

Спасылкі

правіць