Прававая дзяржава

Прававая дзяржава — дзяржава, у якой ажыццяўляюцца прынцыпы вяршэнства канстытуцыі і прававога закону; дзяржаўная ўлада падзяляецца на заканадаўчую, выканаўчую (яны ўзаемна стрымліваюцца і кантралююцца) і незалежную судовую, якая падпарадкоўваецца толькі закону; забяспечваецца палітычны плюралізм, узаемная адказнасць дзяржавы і грамадзяніна.

Мэта прававой дзяржавы - стварэнне гарантый сацыяльнай і прававой аховы грамадзян, забеспячэнне іх правоў і свабод. Канцэпцыя сучаснай прававой дзяржавы склалася на аснове асэнсавання і ўспрымання ўніверсальных ідэй мысліцеляў былых эпох - вяршэнства закону (Сакрат, Платон, Арыстоцель і інш.), раздзяленне ўлад (Палібій, Дж.Лок, Ш.Мантэск'ё і інш.), неадчужальнасць прыродных правоў чалавека (Ж.Ж.Русо, Дж.Лілберн і інш.).

Паводле Канстытуцыі Беларусі наша краіна абвешчана ўнітарнай дэмакратычнай сацыяльнай прававой дзяржавай, якая грунтуецца на прынцыпе падзелу ўлад: заканадаўчай, выканаўчай і судовай; дзяржаўныя органы ў межах сваіх паўнамоцтваў самастойныя, але яны закліканы ўзаемадзейнічаць паміж сабой, стрымліваць і ўраўнаважваць адзін аднаго.

Гл. таксама

• Законнасць
• Падзел улад
• Паліцэйская дзяржава
• Сацыяльная дзяржава
• Філасофія права

Літаратура

• Пляхимович И.И. Комментарий к Конституции Республики Беларусь: в 2 т. - Минск: Амалфея, 2015. - Т. 1. - С. 157-184.
• Чалавек і грамадства: Энцыклапедычны даведнік. Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 1998. ISBN 985-11-0108-7