Прыпай
Прыпай — від нерухомага лёду ў морах, акіянах і іх залівах уздоўж берагоў.
У дынамічным дачыненні марскі лёд падзяляецца на рухомы (дрэйфуючы) і нерухомы. Да нерухомых льдоў належаць прыпай і стамуха.
Прыпай уяўляе сабой прымацаваны да берага або водмелі ледзяны пакроў, які распасціраецца на адлегласць ад некалькіх метраў да сотняў кіламетраў ад берага пры замярзання вады.
Прыпай адчувае толькі вертыкальныя ваганні пры зменах узроўню вады.
Прыпай можа ўтварацца як на месцы знаходжання пры замярзанні марской хвалі, так і ў выніку прымярзання дрэйфуючага лёду.
Прыпай можа ўзломваць і такім чынам становіцца неабсяжным лёдам.
У высокашыротных раёнах прыпаў можа існаваць па некалькі гадоў і дасягаць таўшчыні 10-20 м.
З мэтай барацьбы з прыпаям на марскіх шляхах выкарыстоўваюцца ледаколы.
Літаратура правіць
- Жуков Л. А. Общая океанология. — Л., 1976. — 376 с.