Пётр Аляксандравіч Рушкевіч
Пётр Аляксандравіч Рушкевіч (1908 — ?) — савецкі санітарны ўрач і арганізатар санітарна-эпідэміялагічнай службы. Маёр медыцынскай службы[2].
Пётр Аляксандравіч Рушкевіч | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||
Папярэднік | Аляксей Іванавіч Шыманскі[d] | ||||||
Пераемнік | Іван Аляксандравіч Чахоўскі | ||||||
Нараджэнне |
1908 |
||||||
Адукацыя | |||||||
Дзейнасць | урач, галоўны санітарны ўрач, ваенны ўрач | ||||||
Месца працы | |||||||
Званне | маёр | ||||||
Бітвы | |||||||
Узнагароды |
Біяграфія правіць
Скончыў Варонежскі медыцынскі інстытут у 1935 годзе[2].
Ва Узброеных сілах з 1941 года. У дзейнай арміі з кастрычніка 1941 года. Быў камандзірам медыка-санітарнай роты 363 стралковага палка 114 стралковай дывізіі 7-й асобнай арміі . Затым служыў дывізіённым лекарам 114 стралковай дывізіі той жа арміі (снежань 1942 — жнівень 1943). У наступным займаў пасаду брыгаднага ўрача 3-й брыгады марской пяхоты 7-й асобнай арміі і Карэльскага фронту (люты — лістапад 1944)[2].
Браў удзел у Свірска-Петразаводскай аперацыі і іншых відах баявых дзеянняў войскаў[2].
З 1956 па 1960 гады працаваў галоўным дзяржаўным санітарным урачом г. Мінска — галоўным урачом Мінскай гарадской санітарна-эпідэміялагічнай станцыі[3].
Узнагароды правіць
Узнагароды: ордэн Чырвонай Зоркі, медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»[2].