Радый-224
Радый-224 (англ.: radium-224, то́рый-ікс) — радыеактыўны нуклід хімічнага элемента радыю з атамным нумарам 88 і масавым лікам 224. Упершыню быў выдзелены з раствору торыевай солі ў 1902 годзе Фрэдэрыкам Содзі як торый-ікс (торый-Х). У далейшым навукоўцы зразумелі, што гэта нуклід 224Ra.
Радый-224 | |||||
---|---|---|---|---|---|
Назва, сімвал | Радый-224, 224Ra | ||||
Альтэрнатыўныя назвы | Торый-Х | ||||
Нейтронаў | 136 | ||||
Уласцівасці нукліду | |||||
Атамная маса | 224,0202118(24)[1] а. а. м. | ||||
Удзельная энергія сувязі (на нуклон) | 7 679,917(10)[1] кэВ | ||||
Перыяд паўраспаду | 3,66(4)[2] сутак | ||||
Прадукты распаду | 220Rn | ||||
Спін і цотнасць ядра | 0+[2] | ||||
|
|||||
Табліца нуклідаў |
Актыўнасць аднаго грама гэтага нукліду складае прыблізна 5,892 ПБк .
Утварэнне і распад
правіцьРадый-224 непасрэдна ўтвараецца ў выніку α-распаду нукліду 228Th (перыяд паўраспаду складае 1,9116(16) года):
Акрамя таго 224Ra утвараецца пры β−-распадзе нукліду 224Fr (перыяд паўраспаду 3,33(10) хвілін, энергія распаду 2 830(50) кэВ) і β+-распадзе нукліду 224Ac (перыяд паўраспаду 2,78(17) гадзіны, энергія распаду 1408 (4) кЭВ):
Радый-224 перажывае α-распад, у выніку чаго ўтворыцца нуклід 220Rn, таксама вядомы як радыеактыўны газ тарон (вылучаемая энергія 5788,85(15) кэВ):
З вельмі нізкай верагоднасцю (4,0(12) ×10−9 %) з нуклідам радый-224 адбываецца кластарны распад з утварэннем нукліду 14C:
Ужыванне
правіць- Ужываецца пры вырабе радыефармпрэпаратаў для тэрапіі анкалагічных захворванняў.
Бяспечнасць радыю-224
правіцьДа сярэдзіны дваццатага стагоддзя радый-224 лічыўся бяспечным тэрапеўтычным сродкам. Яго выкарыстоўвалі ў тым ліку пры лячэнні псарыязу і ачаговай алапецыі. Паміж 1930 і 1950 гадамі раствор торыю-X быў папулярным сродкам для выдалення плям ад партвейну. У Германіі з 1944 па 1964 гады торый-X ўводзілі або наносілі на скуру пацыентам, якія пакутвалі на касцяны туберкулёз і хваробу Бехцерава. Прадукт быў даступны пад гандлёвай назвай Peteosthor. У 1948 годзе педыятр Хайнц Шпіс, правёўшы даследаванні, заўважыў, што прэпарат Peteosthor можа нанесці шкоду здароўю. У 1950-х гадах Шпісу ўдалося спыніць выкарыстанне прэпарата ў тэрапіі дзяцей. Сталі меркаваць, што тэрапія радыем-224 прыводзіць да захворвання на базаліёму скуры. Таму ад гэтай меры пачалі адмаўляцца і канчаткова адмовіліся ў медыцыне ў канцы 1960-х гадоў.
У наступныя гады, пасля абследавання 800 чалавек, якія атрымлівалі радый-224, было паказана, што больш чым у 50 з іх развіўся рак костак. Таксама торый-X выкарыстоўваўся ў вытворчасці касметыкі і прадметаў побыту, у тым ліку нямецкая радыеактыўная зубная паста Doramad[3].
Заўвагі
правіць- ↑ а б в Audi G., Wapstra A. H., Thibault C. The AME2003 atomic mass evaluation (II). Tables, graphs, and references(англ.) // Nuclear Physics A. — 2003. — Т. 729. — С. 337—676. — DOI:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.003 —
- ↑ а б Audi G., Bersillon O., Blachot J., Wapstra A. H. The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties // Nuclear Physics A. — 2003. — Т. 729. — С. 3—128. — DOI:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.001 —
- ↑ Doramad - für "strahlend" weiße Zähne (ням.). MTA-R.de (3 снежня 2022).