Рудзнінкай

Рудзнінкай
Краіна	Літва
Павет	Вільнюскі
Раён	Шальчынінкайскі
Сянюнія	Яшунайская
Каардынаты	54°26′14″ пн. ш. 25°09′06″ у. д.HGЯO
Ранейшыя назвы	Руднікі
Насельніцтва	492 чалавекі (2011)
Часавы пояс	UTC+2, летам UTC+3
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ру́дзнінкай^[1] (літ.: Rūdninkai, традыцыйная беларуская назва — Руднікі^[2]) — вёска ў Шальчынінкайскім раёне Вільнюскага павета Літвы. Уваходзіць у склад Яшунайскай сянюніі. Размешчана на рацэ Мяркіс. Насельніцтва на 2001 год — 492 чалавекі.

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Упершыню Руднікі ўпамінаюцца ў XV стагоддзі. У гэты час яны ўваходзілі ў склад Троцкага павета Троцкага ваяводства.

У 1511 годзе ў Рудніках быў пабудаваны касцёл.

Пад уладай Расійскай імперыі

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 годзе Руднікі апынуліся ў складзе Расійскай імперыі, у Троцкім павеце Віленскай губерні.

На 1866 год у Рудніках было 15 будынкаў.

Найноўшы час

У 1920 годзе Руднікі апынуліся ў складзе Сярэдняй Літвы, у 1922 годзе — у складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі.

Пасля заняцця тэрыторыі ў выніку паходу ў Заходнюю Беларусь у верасні 1939 года ўлады СССР перадалі мястэчка Літве. У чэрвені 1941—1944 гадах Ротніца знаходзілася пад акупацыяй Трэцяга Рэйха.

Насельніцтва

XIX стагоддзе: 1866 год — 160 чал., з 150 каталікоў і 10 іўдзеяў; 1881 год — 210 чал.^[3]
XXI стагоддзе: 2001 год — 492 чал.

Славутасці

Касцёл Найсвяцейшай Тройцы (1884)

Зноскі

↑ Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 187-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Літоўскай Рэспублікі на беларускую мову»
↑ Назва паводле карты да артыкула Заходняя Беларусь // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — С. 21. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).
↑ Krzywicki J. Rudniki // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom IX: Poźajście — Ruksze (польск.). — Warszawa, 1888. S. 937.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Рудзнінкай
Руднікі на сайце Radzima.org

[1] Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 187-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Літоўскай Рэспублікі на беларускую мову»

[2] Назва паводле карты да артыкула Заходняя Беларусь // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — С. 21. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).

[3] Krzywicki J. Rudniki // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom IX: Poźajście — Ruksze (польск.). — Warszawa, 1888. S. 937.

[1]

[2]

[3]