Рэкетэ

Рэкетэ (ад фр. requeté — сігнал сабак палявання) — моладзевая ваенізаваная арганізацыя вельмі правага абсалютысцкага традыцыяналісцкага руху прыхільнікаў аднаўлення ў Іспаніі неабмежаванай манархіі на чале з нашчадкам Дона Карласа.

Сцяг Рэкетэ, адзін з сімвалаў карлізму — белы сцяг з чырвоным сукаватым крыжам Святога Андрэйэя — Бургундскі крыж.

Рэкетэ былі самымі баяздольнымі часткамі ў войсках генерала Франсіска Франка. Часам добраахвотнікамі маглі быць адразу тры пакаленні адной сям’і — ад 60-гадовых дзядоў да 15-гадовых хлапчукоў. Часта ў бой побач са сцягам выносілі прымацаванае на дрэўцы распяцце.

Гісторыя

У 1834 годзе падчас Першай карлісцкай вайны ў войсках карлісцкага генерала Томаса дэ Сумалакарэгі дзейнічаў 3-і Наварскі батальён, які называўся «рэкетэ». Назва гэтага батальёна пазней стала назвай усёй арганізацыі.

Падчас Другой карлісцкай вайны 1872—1876 гг. атрады «рэкетэ», сфармаваныя з юнакоў маладзей 20 гадоў, сталі галоўнай ударнай сілай карлісцкага руху. Члены «рэкетэ» выхоўваліся ў духу фанатычнай адданасці каталіцкай царкве, карлісцкай галіны дынастыі Бурбонаў і сваім правадырам. Асноўныя кадры заўсёды пастаўляла сялянства Навары.

У пачатку XX стагоддзя найменне «Рэкетэ» насілі некалькі арганізацый у розных абласцях Іспаніі: Каталоніі, Арагоне і Андалузіі. Адна з гэтых арганізацыяў была заснавана ў 1907-м Хуанам Марыяй Рома. Яна ператварылася ў моладзевае крыло руху карлістаў. Арганізацыя мела сваю газету «Mestre the Titas».

Пад кіраўніцтвам Хаакіна Лорэнса паўваенныя фармаванні «рэкетэ» ўзялі за ўзор французскую раялісцкую арганізацыю «Camelots du Roi» (правае крыло «Аксьён Франсэз»), якая здзяйсняла акцыі супраць рэспубліканцаў, «чырвоных» і яўрэяў.

Падчас Першай сусветнай вайны дзейнасць байцоў «рэкетэ» пайшла на змяншэнне. Аднак ужо ў 1920-м пад пачаткам новага кіраўніка Хуана Перэса Нагера, пасля падзення манархіі і абвяшчэння Другой Іспанскай Рэспублікі, колькасць «рэкетэ» ўзрасла да 10 тысяч чалавек.

У 1932 годзе «рэкетэ» ўзначаліў палкоўнік Варэла, які правёў рэарганізацыю структуры арганізацыі. У 1935-м «рэкетэ» ўзначаліў Рыкарда Дэ Рада дэль Пераль. Колькасць байцоў узрасла да 30 тысяч чалавек.

15 красавіка 1934 годзе ў Севільі ўпершыню адбыўся парад-агляд баявых сіл. У ім удзельнічалі 650 чырвоных берэтаў з Андалузіі. Гэты дзень да гэтага часу з’яўляецца святам карлістаў і называецца «Acto del Quintillo».

Падчас паўстання нацыяналістаў генерала Франка супраць рэспубліканцаў «рэкетэ» былі асноўнай ударнай сілай.

Пасля заканчэння грамадзянскай вайны ў Іспаніі 1936—1939 гг. «рэкетэ» ўлілася ў іспанскую фалангу.

Сімволіка

Адным з абавязковых атрыбутаў рэкетэ быў чырвоны берэт з залатым пэндзлікам. Злева на грудзях многія насілі нашыўку з выявай Сэрца Ісуса, вакол якой іх маці, сёстры ці жонкі вышывалі кароткую просьбу да Бога аб абароне і заступніцтве, напрыклад: «¡Detente! El Corazón de Jesús está conmigo!».

На левым рукаве рэкетэ насілі нашыўку бургундскага крыжа — сімвала карлісцкага руху. Афіцэры часта насілі белыя лілеі на каўняры — сімвал дома Бурбонаў.

Гімнам рэкетэ служыла маршавая песня «Oriamendi».

Літаратура

• Julio Aróstegui. Los combatientes carlistas en la Guerra Civil española 1936—1939, Madrid, — 1991.