Салмэ Кан
Салмэ Кан (эст.: Salme Kann; 31 студзеня 1881, Канепі — 26 кастрычніка 1957, Тарту) — эстонскі вакальны педагог і харавы дырыжор. Дачка педагога і музыканта Ханса Кана (1849—1932), які кіраваў вядомым народным хорам.
| Салмэ Кан | |
|---|---|
 | |
| Род дзейнасці | хормайстар, музычны педагог |
| Дата нараджэння | 31 студзеня 1881 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 26 кастрычніка 1957 (76 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Hans Kann[d] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
У 1902 годзе паступіла ў Санкт-Пецярбургскую кансерваторыю, дзе спачатку займалася ў вакальным класе Лізаветы Цванцыгер, затым у 1904—1906 гг. у Караліны Джыральдоні. У 1906—1907 гг. вучылася ігры на фартэпіяна ў Тэадора Ляшэціцкага. Затым працягнула заняткі вакалам у Мілане (1908) і Фларэнцыі (1909—1910).
У 1911 годзе вярнулася ў Расійскую імперыю. У гады Першай сусветнай вайны служыла медсястрой у Маскве, Варонежы і Пензе. З набыццём Эстоніяй незалежнасці ў 1920 годзе пасялілася ў Тарту. Да Другой сусветнай вайны давала прыватныя ўрокі па вакале. З 1926 года кіравала жаночым харавым калектывам.
З 1940 г. і да канца жыцця выкладала вакал у Тартускім музычным вучылішчы; у 1944 г. выконвала абавязкі дырэктара вучылішча. Сярод вучняў Кан — Маргарыта Міглаў, Кальмер Тэнасаар, Оскар Віхандзі.
Сястра — лінгвіст і педагог Каліста Кан.