Серж Ліфар

Серж Ліфaр (фр.: Serge Lifar; сапраўднае імя Сяргей Міхайлавіч Ліфар; афіцыйна 2 красавіка 1904, (насамрэч 1905), Кіеў - 15 снежня 1986, Лазана) — украінскі балетны танцоўшчык, харэограф і балетмайстар, вялікую частку жыцця працаваў у Францыі. Яго лічаць адным з найвялікшых танцоўшчыкаў XX стагоддзя.

Серж Ліфар
фр.: Serge Lifar
Дата нараджэння	20 сакавіка (2 красавіка) 1905
Месца нараджэння	Pyrohiv[d], Кіеўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	15 снежня 1986(1986-12-15) (81 год)
Месца смерці	Лазана, кантон Во, Швейцарыя
Месца пахавання	Сент-Жэнеўеў-дэ-Буа[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР  Францыя
Прафесія	артыст балета, харэограф, балетмайстар, пісьменнік, танцор
Узнагароды
Сайт	sergelifar.org
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Заснавальнік Парыжскага ўніверсітэта харэаграфіі і Універсітэта танца.

Творчасць

Лёсавызначальнай стала сустрэча з Браніславай Ніжынскай, сястрой вядомага ў той час танцоўшчыка Вацлава Ніжынскага. Менавіта яе балетная секцыя і стала для 17-гадовага Сяргея першым крокам да вяршыняў майстэрства.

У 1922 годзе Ніжынская эмігравала ў Парыж, дзе супрацоўнічала са знакамітым «Рускім балетам» Сяргея Дзягілева. Праз год яна запрасіла ў трупу сваіх лепшых вучняў, сярод якіх быў і Ліфар. У Парыжы яго настаўнікамі сталі віртуозны італьянец Энрыка Чэкеці і былы настаўнік Вацлава Ніжынскага Мікалай Легат.

Самаадданая праца, фанатычная любоў да танца хутка зрабілі з сціплага, дапытлівага юнака першага саліста «Рускага балета». Пасля яго трыўмфаў ў ролях блуднага сына ў аднайменным балеце Пракоф’ева, Апалона і Івана Царэвіча ў «Апалоне Мусагеце» і «Жар-Птушцы» Стравінскага сам Дзягілеў скажа: «Ліфар чакае сваёй трапнай гадзіны, каб стаць новай легендай, самай выдатнай з легенд балета» .

Пераломным у жыцці Ліфара стаў 1929. Да таго часу расійскі балет за мяжой перанёс тры буйныя ўзрушэнні: памерлі Ганна Паўлава і Сяргей Дзягілеў, пакінуў сцэну Ніжынскі. Менавіта тады ярка ўспыхнула зорка Сержа Ліфар.

Спасылкі

• Сергей Лифарь «Третий праздник Пушкина». 1937