Станіслаў Даўнаровіч

Станіслаў Юзаф Даўнаровіч (польск.: Stanisław Józef Downarowicz; 1874, Лохаў, Царства Польскае, Расійская імперыя — 1941, Аўшвіц, Трэці рэйх) — польскі палітычны дзеяч, міністр унутраных спраў (1921—1922 гг.), ваявода Валынскі (1921 г.), ваявода Палескі (1922—1924 гг.).

Станіслаў Даўнаровіч
польск.: Stanisław Józef Downarowicz
Прыяцель[d]
Ваявода палескі[d] 18 мая 1922 — 9 кастрычніка 1924
Папярэднік	Валерый Роман[d]
Пераемнік	Казімеж Младзяноўскі[d]
ваявода валынскі 13 верасня 1921 — 19 верасня 1921
Папярэднік	Ян Кшакоўскі[d]
Пераемнік	Тадэвуш Дваракоўскі[d]
Міністр унутраных спраў Польскай Рэспублікі[d] 19 верасня 1921 — 5 сакавіка 1922
Папярэднік	Уладзіслаў Рачкевіч
Пераемнік	Антоній Каменскі[d]
Нараджэнне	28 сакавіка 1874(1874-03-28) Лохаў, Гміна Лохаў, Вэнгроўскі павет, Мазавецкае ваяводства, Польшча
Смерць	1941 Аўшвіц, гау Верхняя Сілезія[d], Трэці рэйх
Род	Даўнаровічы[d] і Даўнаровічы[d]
Партыя	Польская сацыялістычная партыя[d]
Адукацыя	Львоўская палітэхніка
Дзейнасць	інжынер
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся 28 сакавіка 1874 года ў Лохаве, у сям’і польскага шляхціча Медарда Даўнаровіча герба Пржыяцель і Стэфаніі Харноўскай.

Вучыўся ў Імператарскім Варшаўскім універсітэце, але за дзейнасць у Польскай сацыялістычнай партыі быў адлічаны. З’ехаў у Львоў, дзе паступіў ва ўніверсітэт, затым перавёўся ў Львоўскую палітэхніку, якую і скончыў.

Арганізатар польскіх стралецкіх дружын на тэрыторыі Галіцыі.

З 1915 года знаходзіўся ў Вярхоўным нацыянальным камітэце (польск.: Naczelny Komitet Narodowy).

У 1921 годзе быў прызначаны ваяводам Валынскім.

У 1921—1922 гадах займаў пасаду міністра ўнутраных спраў Польшчы ва ўрадзе Антоні Панікоўскага.

У 1922—1924 гадах быў ваяводам Палескім. Сышоў у адстаўку неўзабаве пасля нападу каля Лунінца савецкага дыверсійнага атрада на цягнік, у якім ён ехаў.

З’яўляўся актыўным членам Львоўскай масонскай ложы.

Загінуў у 1941 годзе ў нямецкім канцэнтрацыйным лагеры Аўшвіц.

Узнагароды

• Ордэн Адраджэння Польшчы (1923);
• Крыж Незалежнасці (1934).

Сям’я

Меў сястру Марыю і братоў Юзафа, Медарда і Казіміра. Быў жанаты, меў дачок Крысціну і Ядвігу.