Сэй Сёнагон

Сэй Сёнагон
Сэй Сёнагон
	清少納言
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	магчыма 966
Месца нараджэння	Heian-kyō[d], Kadono district[d], прэфектура Кіёта, Японія;
Дата смерці	магчыма 1025
Месца смерці	Кіёта, прэфектура Кіёта, Японія;
Грамадзянства	Японія;
Бацька	Кіёхара но Мотосукэ[d]
Муж	Тацібана но Норыміцу[d] і Фудзівара но Мунэё[d]
Дзеці	Тацібана но Норынага[d] і Дзётомонінкома но міёбу[d]
Месца працы	Фудзівара но Тэйсі[d];
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	фрэйліна, паэтка, эсэістка, аўтар дзённіка, пісьменніца, гісторык
Гады творчасці	з 1000
Мова твораў	японская мова
	Творы ў Вікікрыніцах
	Медыяфайлы на Вікісховішчы
	Цытаты ў Вікіцытатніку

У гэтай старонкі няма правераных версій, хутчэй за ўсё, яе якасць не ацэньвалася на адпаведнасць стандартам.

Сэй Сёнагон (яп.: 清少納言; каля 966—1017?) — японская пісьменніца і прыдворная дама імператрыцы Фудзівары но Тэйсі. Вядома як аўтар кнігі «Запіскі каля ўзгалоўя», якая дала пачатак літаратурнаму жанру дзуйхіцу ў японскай літаратуры.

Імя

«Сэй-Сёнагон» — гэта не сапраўднае імя пісьменніцы, а яе дварцовае імя. Пісьменніца паходзіла са старажытнага роду Кіёвара (清原), іх прозвішча пісалася двума іерогліфамі, і «Сэй» (清) — кітайскае чытанне першага з іх. Сёнагон (少納言) значыць малодшы дзяржаўны саветнік, але ні яе бацька, ні абодва мужы не займалі гэтую пасаду.

Сапраўднае імя Сэй Сёнагон не вядома, таму што ў японскія сямейныя радаводы ўпісвалі толькі імёны хлопчыкаў, а сама яна яго не называе. Аднак ёсць розныя гіпотэзы, з якіх найверагоднейшай лічыцца Кіёхара Нагіко (清原諾子)^[1].

Біяграфія

Дакументаў аб жыцці Сэй Сёнагон не захавалася, і гіпотэзы аб яе жыцці абапіраюцца на «Запіскі каля ўзгалоўя».

Яе бацька Кіёхара Матасукэ (908—990) і дзед Кіёхара Фукаябу былі японскімі паэтамі жанру вака, займалі пасады правінцыйных чыноўнікаў.

У 981 годзе, маючы 16 гадоў, Сэй Сёнагон выходзіць замуж за Тацібана Нарыміцу, чыноўніка невысокага рангу, у іх нарадзіўся сын Тацібана но Нарынага^[2]. Пазней яна таксама была замужам за Фудзіварам Мунэё, ад якога нарадзіла дачку Кома но Мебу^[3]; па іншых звестках, другім мужам пісьменніцы быў Фудзівара но Санэката.

У 993 годзе 27-гадовая Сэй Сёнагон паступае на прыдворную службу ў світу юнай імператрыцы Тэйсі.

У 1000 годзе імператрыца памерла падчас родаў, Сэй-Сёнагон пакідае службу і пастрыгаецца ў будыйскія манашкі^[4], і на гэтым яе творчасць завяршаецца. Звестак аб жыцці пісьменніцы пасля смерці імператрыцы няма.

Творчасць

Сэй Сёнагон вядома як стваральніца «Запісак каля ўзгалоўя» (枕草子, makura no sōshi) і пачынальніца літаратурнага жанру дзуйхіцу («услед за пэндзлем»).

Кніга апісвае бытавыя сцэны, уключае навелы і вершы, карціны прыроды, апісанні прыдворных урачыстасцяў, паэтычныя роздумы, замалёўкі звычаяў перыяду Хэян. Кніга была папулярнай пры двары, доўгі час існавала толькі ў рукапісных копіях, у якіх перапісчыкі часта мянялі парадак частак, дадавалі каментарыі ці рэдагавалі эпізоды. Упершыню надрукаваная ў 17 стагоддзі.

Зноскі

↑ 加藤磐斎 (Katō, Bansai) (1674). (清少納言枕草紙抄)
↑ Ivan Morris. The World of the Shining Prince
↑ Japan Encyclopedia, 2002, p. 837.
↑ Donawerth, Jane (2002). Rhetorical Theory by Women Before 1900. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield. ISBN 978-0-7425-1716-5

[1] 加藤磐斎 (Katō, Bansai) (1674). (清少納言枕草紙抄)

[2] Ivan Morris. The World of the Shining Prince

[3] Japan Encyclopedia, 2002, p. 837.

[4] Donawerth, Jane (2002). Rhetorical Theory by Women Before 1900. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield. ISBN 978-0-7425-1716-5

[1]

[2]

[3]

[4]