Таваф
Таваф (араб. طواف) — рытуальны абыход вакол Каабы падчас мусульманскага паломніцтва хадж. Першы таваф здзяйсняецца адразу па прыбыцці ў Мекку.
Гісторыя правіць
У даісламскія часы арабы пачыталі Каабу, здзяйснялі абыход вакол яе. Магчыма, гэта старажытная традыцыя, як і іншыя абрады хаджу. Прарок Мухамед скасаваў звычай абыходу вакол Каабы, які стаў абавязковым элементам паломніцтва. У 630 годзе ён зрабіў свой пераможны ўезд у свой родны горад і здзейсніў таваф верхам на вярблюдзе. Такі выгляд тавафа стаў выключэннем і не ўвайшоў у мусульманскую традыцыю. Згодна з Ібн Хішам, гэта было незадоўга да смерці ў момант «развітальнага паломніцтва», калі ён заклаў аўтарытэтныя правілы для абыходу.[1]
Працэс правіць
Асаблівасць мусульманскага тавафа ў тым, што абыход здзяйсняецца сем разоў, першыя тры з якіх з большай хуткасцю. Пачынаецца і заканчваецца таваф на рагу Чорнага каменя. Падчас тавафа вернікі імкнуцца пацалаваць Чёрный камень або, па меншай меры, дакрануцца да яго. Каля сцяны аль-Хацім вернікі бягуць з вонкавага боку сцяны, так як тэрыторыя паміж сцяной і Каабы лічыцца яе ўнутранай тэрыторыяй. Завяршыўшы абыход Каабы, паломнікі накіроўваюцца да пліты «стаяння Ібрахіма» (Макам Ібрахім) і здзяйсняюць там малітву.[1]
Крыніцы правіць
- ↑ а б Buhl, F. 2000.
Літаратура правіць
- Культуралогія: Энцыклапедычны даведнік. Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2003. ISBN 985-11-0277-6
- M. Gaudefroy-Demombynes, Le pélerinage à la Mekke. Étude d’histoire religieuse, Paris 1923, 205 ff.
- Ṭawāf / Buhl, F. // Encyclopaedia of Islam. 2nd ed : [англ.] : in 12 vol. / edited by P. Bearman; Th. Bianquis; C. E. Bosworth; E. van Donzel & W. P. Heinrichs. — Leiden : E.J. Brill, 2000. — Vol. 10. — P. 376.