Томаш Шміт

Томаш Шміт (польск.: Tomasz Szmydt; нар. 27 красавіка 1970, Беласток) — польскі дысідэнт-перабежчык, суддзя Адміністрацыйнага ваяводскага суда ў Варшаве (2012–2024), суарганізатар т.зв. «хейтэрскага скандалу». У маі 2024 года ўцёк у Беларусь і папрасіў палітычнага прытулку.

Томаш Шміт
Род дзейнасці	суддзя
Дата нараджэння	27 красавіка 1970(1970-04-27) (54 гады)
Месца нараджэння	Беласток, Беластоцкае ваяводства, Польская Народная Рэспубліка
Грамадзянства	Польшча
Месца працы	Ваяводскі адміністрацыйны суд у Варшаве[d] Акруговы суд у Плоцку[d] Міністэрства юстыцыі Польшчы[d] Нацыянальная рада судовага ладу[d]
Альма-матар	Варшаўскі ўніверсітэт (1996)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Дзяцінства правёў у Беластоку і Астралэнцы.

У 1989 скончыў 1-ю СШ імя Юзафа Бема ў Астралэнцы. У 1996 годзе скончыў юрыдычны факультэт Варшаўскага ўніверсітэта. У 1998 годзе здаў судовы экзамен. У 2001 стаў суддзёй Акруговага суда ў Цяханаве. У красавіку 2006 года пачаў працаваць у раённым судзе ў Плоцку, дзе выконваў, між іншым, функцыі інспектара ў галіне працоўнага права і сацыяльнага забеспячэння. У 2012 годзе прэзідэнтам Браніславам Камароўскім прызначаны ў Варшаўскі адміністрацыйны суд .

8 мая 2017 года быў накіраваны ў Міністэрства юстыцыі, дзе пачаў працаваць ва ўпраўленні адміністрацыйнага права, кіруючы праверачнай камісіяй, якая расследавала парушэнні падчас варшаўскай рэпрыватызацыі. Са жніўня 2018 года быў галоўным спецыялістам аддзела адміністрацыйнага права, затым перайшоў на пасаду загадчыка. У гэты перыяд дзяржаўны сакратар Міністэрства юстыцыі. Міхал Войцік выдаў Шміту дазвол на доступ да сакрэтнай інфармацыі. 1 верасня стаў дырэктарам юрыдычнага дэпартамента Нацыянальнага савета судовай улады. У верасні прызначаны членам групы па дзейнасці міністра юстыцыі ў дысцыплінарных справах супраць суддзяў. У кастрычніку стаў суддзёй 2-га дэпартамента Варшаўскага адміністрацыйнага суда.

Адначасна займаў пасаду дырэктара Юрыдычнага бюро Нацыянальнай судовай рады. У снежні 2018 года працаваў у Вышэйшым адміністрацыйным судзе.

У 2019 годзе адзначыўся ў «хейтэрскім скандале». У рамках яго ўдзельнічаў у дыскрэдытацыі суддзяў, якія выступалі супраць абмежавання незалежнасці суда ўрадам ПіС. У кампаніі актыўна ўдзельнічала таксама тагачасная жонка Шміта, Эмілія. На гэтым фоне ён быў адхілены ад дэлегацыі ў Нацыянальнай радзе судовых органаў. У 2022 годзе супраць яго была распачатая дысцыплінарная вытворчасць за пераслед журналіста.

У маі 2024 года, у момант знаходжання ў водпуску, Шміт уцёк у Беларусь. 6 мая на прэс-канферэнцыі ў Мінску суддзя папрасіў палітычнага прытулку і перад камерамі падпісаў заяву аб адмове ад статусу суддзі ў Польшчы. Сваё рашэнне перабежчык растлумачыў нязгодай з бягучай палітыкай краіны, пераследам і пагрозам за самастойную палітычную пазіцыю.

7 мая старшыня Валаснога адміністрацыйнага суда ў Варшаве падаў хадайніцтва аб распачынанні дысцыплінарнай справы супраць Томаша Шміта. На наступны дзень Нацыянальная пракуратура падала запыт у дысцыплінарны суд Вышэйшага адміністрацыйнага суда аб вынясенні пастановы аб прыцягненні яго да крымінальнай адказнасці і санкцыянаванні затрымання і часовага арышту па абвінавачванні ў шпіянажы. Патрабаванне было задаволена.

22 лістапада Аляксандр Лукашэнка даў былому польскаму суддзі палітычны прытулак.

Прыватнае жыццё

Двойчы быў жанаты. Мае 2 дачок. Яго другой жонкай была Эмілія Шміт, з якой ён расстаўся пасля «хейтэрскага скандалу».