Традыцыйныя графствы Уэльса
Пад традыцыйнымі графствамі Уэльса разумеецца сукупнасць адміністрацыйна-тэрытарыяльных адзінак, якая склалася пасля яго заваявання і ўключэння ў дзяржаўную сістэму Англіі.
Асновы гэтага падзелу былі закладзены каралём Эдуардам I у Рудланскім статуце 1284 г. Паводле статуту, з тэрыторый, якія ўваходзілі ў канфедэрацыю Лівеліна Апошняга, былі ўтвораны пяць графстваў, далучаныя да каралеўскага дамена. Лорды Валійскай маркі захавалі сваё фактычна незалежнае становішча ў знак прызнання іх заслуг у заваяванні Уэльса.
У такім выглядзе Уэльс праіснаваў да 1535 г., калі Генрых VIII анексаваў тэрыторый астатніх лордстваў Маркі (да гэтага моманту многія з іх ужо ўвайшлі ў склад каралеўскіх уладанняў як маёмасць, якая належала памерламу). Гэта акцыя была праведзена з мэтай парадкавання і ўніфікацыі адміністрацыйнай сістэмы Англіі. У рамках праграмы, якая праводзілася ўрадам Томаса Кромвеля, Актамі аб Законах Уэльса 1535-1542 г. была ўтворана сістэма падзелу Уэльса на трынаццаць графстваў, якая праіснавала да адміністрацыйнай рэформы 1888 г.
Традыцыйныя графствы
правіць
|
Гл. таксама
правіцьСпасылкі
правіць- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Традыцыйныя графствы Уэльса