Тэрсандр
Тэрсандр (стар.-грэч.: Θέρσανδρος, Ферсандр, Фесандр) — персанаж старажытнагрэчаскай міфалогіі[4]. Сын Палініка і Аргіі[5]. Удзельнік паходу Эпігонаў[6]. Цар Фіваў пасля ўзяцця іх эпігонамі. Бацька Тысамена.
Тэрсандр | |
---|---|
Бацька | Палінік[1][2][3] |
Маці | Argea[d][1][3] |
Жонка | Demonassa[d] |
Дзеці | Tisamenus[d] |
Загінуў напачатку Траянскай вайны, калі ахейскі флот прыстаў да берагоў Місіі[7]. Забіты Тэлефом[8], помнік Ферсандру ў горадзе Элеі ў даліне Каіка[9].
У Вергілія (Энеіда, II, 261) ён згадваецца сярод герояў драўлянага каня[10]. Яго праўнук Ферас (грэч.: Θήρας) быў заснавальнікам спартанскай калоніі на в-ве Каліст, які па яго імі стаў звацца Тэрай (Θήρα).
Статуя ў Аргасе разам з іншымі эпігонамі[11], статуя ў Дэльфах[12]. Яго нашчадкам быў Ферон Акраганцкі[13]. Паводле схоліяў да Піндара, Ферон — нашчадак Этэокла[14].
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 Gantz T. Mythes de la Grèce archaïque — Paris: Éditions Belin, 2004. — P. 1390. — ISBN 978-2-7011-3067-5
- ↑ Н. О. Терсандр // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1901. — Т. XXXIII. — С. 81.
- ↑ 3,0 3,1 Любкер Ф. Thersander // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1378.
- ↑ Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т.3. С.392
- ↑ Стацый. Фіваіда III 683
- ↑ Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка III 7, 2; Дыядор Сіцылійскі. Гістарычная бібліятэка IV 66, 3
- ↑ Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка Э III 17
- ↑ Стасін. Кіпрыі, сінопсіс
- ↑ Паўсаній. Апісанне Элады IX 5, 14
- ↑ Вергілій. Энеіда II 261; Гігін. Міфы 108
- ↑ Паўсаній. Апісанне Элады II 20, 5
- ↑ Паўсаній. Апісанне Элады X 10, 4
- ↑ Піндар. Алімпійскія песні II 43
- ↑ Схолии к Пиндару. Олимпийские песни II 50 // Ильинская Л. С. Древнейшие островные цивилизации центрального Средиземноморья в античной исторической традиции. М., 1987. С.15
Пры напісанні гэтага артыкула выкарыстоўваўся матэрыял з Энцыклапедычнага слоўніка Бракгаўза і Ефрона (1890—1907).