Уваскрэсенне Лазара

Уваскрэсенне Лазара — Евангельская падзея, адзін з цудаў Ісуса Хрыста, у якім Ісус вяртае Лазара да жыцця праз чатыры дні пасля яго пахавання.

Уваскрэсенне Лазара на старонцы Лаўрышаўскага Евангелля

Мазаіка VI стагоддзя на царкве ў Равене, Італія

Біблейскае апавяданне

Гісторыя запісана толькі ў Евангеллі ад Яна (Ян. 11:1-46).

Ісусу паведамілі, што Лазар хворы і што дзве яго сястры чакаюць Яго дапамогі. Аднак Ісус сказаў Сваім вучням, што гэтая хвароба не да смерці, але да славы Божай. Пасля гэтага Хрыстос на працягу яшчэ двух дзён заставаўся на ранейшым месцы, а потым сказаў, што вяртаецца ў Іўдзею. На гэта яго вучні сказалі, што іўдзеі хочуць забіць Яго. Аднак Ісус сказаў, што Лазар заснуў, але Ён ідзе разбудзіць Яго. Вучні палічылі, што Ён кажа пра звычайны сон, а Хрыстос меў на ўвазе, што Лазар ужо памёр.

Пасля прыбыцця ў Віфанію высветлілася, што Лазар быў на працягу чатырох дзён мёртвы і ўжо пахаваны. Сястра Лазара Марфа сказала Ісусу, што калі б Ён быў тут, то яе брат бы не памёр. Ісус яе запэўніў, што яе брат уваскрэсне, і заяўляе: «Я — уваскрэсенне і жыццё; хто верыць у Мяне, калі і памрэ, — ажыве». На гэта Марфа заяўляе, што верыць, што яе брат уваскрэсне ў канцы часу, падчас Уваскрэсення. Пасля гэтага Ён накіроўваецца да труны і, убачыўшы смуткуючых людзей, засмуціўся духам, узрушыўся і заплакаў. Ён просіць адняць камень ад пячоры, на што Яму паведамляюць, што прайшло ўжо чатыры дні і ўжо смярдзіць. Узняўшы вочы ў малітве, Ён усклікнуў моцным голасам: «Лазар! выходзь», пасля чаго выйшаў памерлы, яго рукі, ногі і цела былі абгорнутыя палоскамі тканіны. А Ісус сказаў ім: «Вазьміце развяжыце яго, хай ідзе».

Цуд уваскрашэння Лазара з’яўляецца кульмінацыяй цудоўнай дзейнасці ў Евангеллі ад Яна. Гэта тлумачыць, чаму натоўп шукаў Ісуса ў Вербную нядзелю, а таксама чаму Каіяфа і сінедрыён планавалі забіць Ісуса. У гэтым урыўку таксама паказваецца погляд на смерць як на сон, калі памерлы як бы засынае да Другога Прышэсця.