Унутраны Кітай

Пад унутраным Кітаем ці карэнным Кітаем разумеецца тэрыторыя, у якой этнічную большасць традыцыйна складалі ханскія кітайцы. Гэты выраз (у айчыннай літаратуры таксама як засценны Кітай, у англамоўнай, «China proper» ці «18 Provinces» (18 правінцый)) часта выкарыстоўвалася ў часы Цынскай імперыі, паколькі тэрыторыя, якая разумеецца пад ім, прыкладна адпавядала былой Мінскай імперыі на момант яе падзення (1644 г).

Даволі тыповая карта 1910 г, якая паказвае Кітай і яго залежныя тэрыторыі.

У адміністрацыйным стаўленні цынскі ўнутраны Кітай кіраваўся інакш (гэта значыць, як правіла больш-менш на аснове раней колішняга мінскага дзяржапарата, з даданнем маньчжурскіх войскаў і некаторых вышэйшых кіраўнікоў) чым тэрыторыі, або кантралюемыя цынамі яшчэ да 1644 г (гэта значыць Маньчжурыя і ўсходняя частка Унутранай і Знешняй Манголіі), або заваяваныя пасля «ўнутранага Кітая» (астатняя Манголія, Сіньцзян, Тыбет).

У сучасных умовах гэта тэрыторыя Кітайскай Народнай Рэспублікі за вылікам Тыбета, Сіньцзяна, Унутранай Манголіі і Манчжурыі, а часам і Тайваня. У КНР ужыванне тэрміна Кітай у вузкім сэнсе слова не ўхваляецца.

Падобныя тэрміны

• Вялікі Кітай — тэрыторыя Кітая з Тайванем, Ганконгам і Макаа
• Кантынентальны Кітай — тэрыторыя КНР без Тайваня, Ганконга і Макаа
• Кітайскі свет і Паднябесная