Усевалад Антонавіч Лагуноўскі
Усевалад Антонавіч Лагуноўскі (4 верасня 1934, Менск) — беларускі архітэктар.
Усевалад Антонавіч Лагуноўскі | |
---|---|
Дата нараджэння | 4 верасня 1934 (89 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Альма-матар |
|
Месца працы | |
Партыя | |
Член у | |
Узнагароды |
Біяграфія правіць
Скончыў Беларускі політэхнічны інстытут у 1964 годзе. З 1964 г. — выкладчык Беларускага політэхнічнага інстытута, з 1986 года — Беларускага дзяржаўнага тэатральна-мастацкага інстытута.
Член Саюза архітэктараў СССР з 1973 года. Член КПСС з 1976 года. Пражывае ў г. Мінск.
Творчасць правіць
Асноўныя працы: помнікі Аляксандру Матросаву ў в. Чарнушкі (1978), партызанскіх баз каля возера Нарач (1979), спаленай вёскі Любяльполь (1983), воінам і партызанам у саўгасе «Дуброўка» (1982).
Аўтар вынаходстваў у вобласці архітэктурнага праектавання (АС № 207009), прыбора для малявання перспектыў (1975). Працаваў над пытаннямі педагогікі і мадэлявання архітэктуры.
Узнагароды правіць
Узнагароджаны сярэбраным (1983) і двума бронзавымі (1975, 1977) медалямі ВДНГ СССР.
Зноскі
Літаратура правіць
- Лагуновский Всеволод Антонович // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)