Уладзіслаў Талочка
Уладзіслаў Талочка (6 (18) лютага 1887, Гродна — 13 лістапада 1942) — беларускі рэлігійны і культурна-асветны дзеяч, культуролаг, гісторык, літаратурны крытык.
| Уладзіслаў Талочка | |
| Дата нараджэння: | 18 лютага 1887 |
|---|---|
| Месца нараджэння: | |
| Дата смерці: | 13 лістапада 1942 (55 гадоў) |
| Месца смерці: | |
| Месца пахавання: | |
| Член у | |
БіяграфіяПравіць
У 1896—1904 вучыўся ў Гродзенскай гімназіі. З кастрычніка 1906 семінарыст Віленскай духоўнай каталіцкай семінарыі. У 1909 пасвечаны ў святара. У 1909-14 вывучаў тэалогію і філасофію ў каталіцкім універсітэце ў Інсбруку (Аўстрыя). З 1914 святар у Вільні. Адзін з першых пачаў ужываць беларускую мову ў набажэнствах. Публікаваў матэрыялы рэлігійнай тэматыкі ў Віленскім часопісе «Dwutygodnik Diecezjalny». Падтрымліваў выданне беларускай каталіцкай газеты «Беларус». У 1915-18 адзін з ініцыятараў і арганізатараў Віленскага камітэта дапамогі пацярпелым ад вайны, беларускага дзіцячага прытулку «Золак». У 1-ю сусветную вайну выкладаў рэлігію ў беларускіх школах Вільні. У 1916-17 выкладчык на курсах для непісьменных рабочых. З 1917 звязаны з беларускай нацыянальна-культурнай арганізацыяй «Хрысціянска-дэмакратычная злучнасць», у яе друкаваным органе — газеце «Krynica» («Крыніца») змяшчаў артыкулы культурна-адраджэнскай і рэлігійнай тэматыкі. Удзельнічаў у арганізацыі і правядзенні Беларускай канферэнцыі ў Вільні (1918), Беларускім з'ездзе Віленшчыны і Гродзеншчыны, уваходзіў у склад Літоўскай Тарыбы. У міжваенны час адзін з вядучых публіцыстаў часопіса віленскіх краёўцаў «Przegląd Wileński» («Віленскі агляд»). Супрацоўнічаў з нямецкім, італьянскім, літоўскім, украінскім, польскім друкам. За адстойванне ідэй экуменізму быў празваны «Усходнім агенцтвам». З 1920-х пераследаваўся польскімі свецкімі і дзяржаўнымі ўладамі. 15.12.1938 як «недобранадзейная асоба» высланы ў Беласток. На пачатак 2-й сусветнай вайны вярнуўся ў Вільню. Пахаваны на віленскіх могілках Роса.
Зноскі
ЛітаратураПравіць
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — 552 с.: іл. ISBN 985-11-0251-2 (т. 15), ISBN 985-11-0035-8.
- Беларускія рэлігійныя дзеячы ХХ ст.: Жыццяпісы, мартыралогія, успаміны. — Мн.: Мюнхен, 1999.
- Маракоў Л. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. 1794—1991. Том II