Фёдар Карыбутавіч
Фёдар Карыбутавіч (каля 1390 — пасля 1440) — князь з роду Карыбутавічаў.
| Фёдар Карыбутавіч | |
|---|---|
| Нараджэнне | 1380 |
| Смерць | 1442 ці не раней за 1440 |
| Род | Гедзімінавічы і Карыбутавічы[1] |
| Бацька | Карыбут[2] |
| Маці | Анастасія Алегаўна[d][2] |
| Жонка | Анастасія[d][3][4] |
| Дзеці | Ганна з Карыбутавічаў[d][5][6], Васіліса з Карыбутавічаў[d][4] і Марыя з Карыбутавічаў[d][4] |
| Бітвы | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Сын Карыбута Альгердавіча. Упамінаецца з 1422. У бітве пад Вількамірам змагаўся на баку Свідрыгайлы, трапіў у палон. Генеалагічная традыцыя канца 16-17 ст. лічыла яго родапачынальнікам князёў Збаражскіх і Вішнявецкіх, у сувязі з чым іх радавы герб меў назву «Карыбут». Аднак звесткі пра сыноў Фёдара адсутнічаюць. Меў дачок, з іх Васіліса была жонкай кн. Льва Талочкі, Марыя — кн. Фёдара Варатынскага, Ганна каля 1445 выйшла замуж за Пятра Мантыгірда, аддаўшы ў пасаг бацькоўскі маёнтак Лоск.
У пачатку 20 ст. Ю. Пузына распачаў доўгачасовую дыскусію аб тоеснасці Фёдара Карыбутавіча князю Федку Несвіцкаму, уласна продку Збаражскіх і Вішнявецкіх. Гэтая легендарная тоеснасць была адкінутая генеолагамі 19 ст., аднак пасля публікацый Пузыны зноў атрымала некаторую колькасць прыхільнікаў.
Літаратура
правіць- Карыбутавічы // ЭГБ, Т.4, — Мн., 1997.
- ↑ а б Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 179.
- ↑ а б Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 178.
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. VIII, Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV‒XVIII wiek / пад рэд. A. Rachuba — Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2020. — С. 180. — 405 с. — ISBN 978-83-65880-89-5
- ↑ а б в Semkowicz W. Łosk i wygaśnięcie Korybutowiczów // Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie — Kraków: 1926. — вып. VII. — С. 204.
- ↑ Semkowicz W. Łosk i wygaśnięcie Korybutowiczów // Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie — Kraków: 1926. — вып. VII. — С. 204–205.
- ↑ Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 267. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4