Халакост у Слаўгарадскім раёне
За час акупацыі практычна ўсе яўрэі Слаўгарадскага раёна былі забітыя, а нешматлікія ацалелыя ў большасці ваявалі пасля ў партызанскіх атрадах.
Яўрэяў у раёне забілі ў Прапойску (Слаўгарадзе)[1][2], вёсках Бахань[3][4], Васькавічы[5][4], Старынка[4] і многіх іншых месцах.
Рэалізуючы нацысцкую праграму знішчэння яўрэяў, немцы стварылі на тэрыторыі раёна адно гета — у Прапойску (Слаўгарадзе), у якім з лета па кастрычнік 1941 года былі закатаваныя і забітыя каля 100 (117[2]) чалавек.
Помнік забітым яўрэям у раёне ўсталяваны ў Слаўгарадзе[4][6].
Крыніцы
правіць- ↑ «Памяць. Слаўгарадскi раён» 1999, с. 277.
- ↑ а б Свидетельствуют палачи 2010, с. 188.
- ↑ «Памяць. Слаўгарадскi раён» 1999, с. 196.
- ↑ а б в г Литин А., Шендерович И. Славгород, история города Архіўная копія ад 24 студзеня 2022 на Wayback Machine
- ↑ «Памяць. Слаўгарадскi раён» 1999.
- ↑ Митинг, посвященный 70 летию со дня расстрела евреев Пропойского (Славгородского) гетто. 16 октября 2011 года.. Архівавана з першакрыніцы 24 студзеня 2022. Праверана 28 студзеня 2022.
Літаратура
правіць- Г. К. Кiсялёў, В. В. Берастаў, В. А. Драздоў i iнш. (рэдкал.); П. С. Ерашэнка (уклад.). «Памяць. Слаўгарадскi раён». Гісторыка-дакументальная хроніка гарадоў і раѐнаў Беларусі.. — Мн.: «БЕЛТА», 1999. — 592 с. — ISBN 985-6302-15-3.
- Свидетельствуют палачи. Уничтожение евреев на оккупированной территории Беларуси в 1941—1944 гг. / Составители В. И. Адамушко, И. П. Герасимова, В. Д. Селеменев. — 2-е издание. — Мн.: НАРБ, 2010. — 199 с. — ISBN 978-985-6372-67-7.