Харавац
Харавац (арм.: խորոված — назва армянскага шашлыка[1]. Харавац з’яўляецца самай тыповай стравай армянскай кухні, прапанавуецца ў рэстаранах, сямейных святах, у якасці фаст-фуду[2] ў Арменіі і ў армян усяго свету.
| Харавац | |
|---|---|
| арм.: խորոված | |
| Уваходзіць у нацыянальныя кухні | |
| Армянская кухня | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Этымалогія
правіцьСлова «խորոված» на армянскай мове азначае «смажаны» і паходзіць ад дзеяслова «խորովել» (для грыля).
Апісанне
правіцьХаравац традыцыйна рыхтуюць мужчыны. У Арменіі існуе каля 20 спосабаў гатаванні хараваца, што адрозніваюцца выглядам карыстанага мяса і спосабамі яго марынавання — у каньяку, віне ці воцаце.
Тыповы харавац рыхтуюць з кавалкаў мяса на грылі на шампуры (շամփուր), хоць стэйкі ці адбіўныя гатуюць на грылі і без шампураў.
Кулінарная кніга Армянскія стравы: факт, выдумка ў фальклоры ад 2006 года дае такія парады для гатавання хараваца[3]:
- Адлегласць паміж вогнішчам і шампурамі павінна быць прыкладна ад 12 да 15 см
- Буйныя кавалкі мяса павінны заўсёды знаходзіцца ў сярэдзіне шампура — там, дзе больш тэмпература ад вогнішча
- Шампуры павінны быць змешчаны блізка адзін да аднаго, каб захоўваць цёпла ад агоне
У самой Арменіі харавац часта робіцца на мясе з косткамі (выкарыстоўваецца бараніна ці свіныя адбіўныя)[2]. Заходнія армяне за межамі Арменіі таксама скарыстаюць мяса з косткамі і завуць страву турэцкай назвай шашлык — хоць словам «шашлык» у Арменіі завуць катлеты з фаршу, засмажаныя на ражне (ласха шашлык ці люля-кебаб — так завуць яго азербайджанцы). У сучаснай Арменіі самым папулярным мясам для хараваца з’яўляецца свініна. Армяне за межамі Арменіі, зазвычай, аддаюць перавагу для гатавання гэтай стравы бараніне, ялавічыне ці курынаму мясу.
У Арменіі існуе два падвіды хараваца: па-карску і хазані (выраб на патэльні).
Зноскі
- ↑ Albala, Ken (2011). Food Cultures of the World Encyclopedia, Volume 1. Santa Barbara, California: ABC-CLIO, LLC. p. 4. ISBN 978-0-313-37626-9.
- ↑ а б Holding, Nicholas (2011). Armenia, 3rd: The Bradt Travel Guide. Guilford, Connecticut: The Globe Pequot Press. p. 84. ISBN 978-1-84162-345-0.
- ↑ Petrosian, Irina; Underwood, David (2006). Armenian Food: Fact, Fiction & Folklore. Bloomington, Indiana: Yerkir Publishing. p. 76. ISBN 978-1-4116-9865-9.
Літаратура
правіць- Семёнова С. В. Армянская кухня (Азбука национальной кулинарии). М. РИПОЛ классик. 2103. с. 32. ISBN 978-5-386-06950-6.