Цібар Мераі (венг.: Méray Tibor, 1924, Будапешт) — венгерскі журналіст, пісьменнік.

Цібар Мераі
венг.: Tibor Méray
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 6 красавіка 1924(1924-04-06)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 12 лістапада 2020(2020-11-12)[2] (96 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці журналіст, пісьменнік, сцэнарыст
Грамадская дзейнасць
Член у
Прэміі
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Скончыў Будапешцкі ўніверсітэт па спецыяльнасці «венгерская і лацінская літаратура».

Працаваў у газеце «Сабад неп» (Szabad Nép) — органе камуністычнай партыі, ведаў аддзелам культуры, пасля стаў членам рэдкалегіі. Паўтары гады быў ваенным карэспандэнтам «Сабад неп» на Карэйскай вайне.

У 1953—1954 гады Цібар Мераі — сакратар партарганізацыі Саюза венгерскіх пісьменнікаў (СВП), з 1954 года — сакратар гэтай творчай арганізацыі. Пасля падзей 1953 года — прыхільнік Імрэ Надзя, з прычыны чаго ў 1955 годзе пазбавіўся пасады і ў газеце, і ў СВП. Пасля Венгерскага паўстання 1956 года Мераі разам з сям'ёй эміграваў у Югаславію. З 1957 года жыў у Францыі.

На працягу 27 гадоў рэдагаваў газету «Ірадалмі уйшаг», якая выдавалася за мяжой, забароненую рэжымам Кадара. Быў першым сакратаром ПЕН-клуба пісьменнікаў у выгнанні і старшынём Венгерскай лігі абароны праў чалавека.

У 1989 годзе, пасля 33 гадоў эміграцыі, Цібар Мераі прыехаў у Будапешт, каб браць удзел ва ўрачыстым перапахаванні парэшткаў Імрэ Надзя, і па просьбе сям'і нябожчыка сказаў прамову над яго магілай.

Зноскі

  1. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 31 снежня 2019.
  2. Méray Tibor emlékére
  3. Lexikon der Goldmann-Taschenbücher / Hrsg.: W. Goldmann — 1963. — Т. 1000. — S. 208.