Ціхі белы Дунай
«Ціхі Белы Дунай» — папулярная балгарская маршавая песня ў гонар атрада Боцева і яго драматычнай пераправы праз Дунай з параходам «Радзецкі». Створаны на словы Івана Вазава і музыку Івана Караджава.
Аднайменная паэма была напісана Іванам Вазавым яшчэ ў 1876 годзе «…пры першай вестцы аб адыходзе Бацёва пад Казладуем…», як ён сам успамінае. Музыка напісана ў 1909 годзе . рэвалюцыянерам, грамадскім дзеячам і педагогам Іванам Караджавым, у той час як ён быў настаўнікам музыкі ў балгарскай сярэдняй школе для хлопчыкаў у Салоніках, за што падвяргаўся пераследам з боку турэцкіх уладаў.
Твор неўзабаве стаў адной з самых любімых балгарскіх патрыятычных песень, выкананых як ваенны марш.
Першапачаткова выконваецца ў 2-х мелодыях і са спевамі розных куплетаў. Арыгінальны тэкст — 22 вершы.
Тэкст
правіцьТэкст на балгарскай мове
- Тих бял Дунав се вълнува,
- весело шуми
- и «Радецки» гордо плува
- по златни вълни.
- Но кога се там съзирва
- козлодуйски бряг,
- в парахода рог изсвирва,
- развя се байряк.
- Но кога се там съзирва
- Млади български юнаци
- явяват се там,
- на чела им левски знаци,
- в очите им плам.
- Млади български юнаци
- Гордо Ботев там застана
- младият им вожд -
- па си дума капитану,
- с гол в ръката нож:
- Аз съм български войвода,
- момци ми са тез;
- ний летиме за свобода,
- кръв да леем днес.
- Аз съм български войвода,
- Ний летиме на България
- помощ да дадем
- и от тежка тирания
- да я отървем.