Чарнігаў (аэрадром)
Авіябаза «Чарнігаў» (укр.: Авіабаза Чернігів) або Аэрадром «Піўці» (укр.: Аеродром Півці) — авіябаза ва Украіне, размешчаная пад Чарнігавам (мікрараён Піўці).
| Чарнігаў | |
|---|---|
 | |
| ІАТА: няма — ІКАА: UKRC | |
| Інфармацыя | |
| Краіна | |
| Вышыня НУМ | 136 м |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Савецкі перыяд
правіцьУ савецкія гады аб’ект меў статус ваенна-грамадзянскага аэрадрома першага класа, прыдатнага для прыёму любых лятальных апаратаў пры любых метэаўмовах. Адсюль выконваліся пасажырскія рэйсы па УССР на самалётах Ан-2. На «кукурузніках» таксама трэніраваліся курсанты ЧВАВЛ, а ваенныя выкарыстоўвалі самалёты Л-39. Палёты праходзілі кожны дзень, раз на тыдзень праводзіліся трэніроўкі парашутыстаў.
Для сувязі са сваім камандным пунктам войск СПА службамі аэрадрома выкарыстоўваўся пазыўны «Апельсін». Тут грунтаваліся тры радыёлакацыйныя групы[1].
Аэрадром выкарыстоўваўся для прыёму самалётаў Ан-12, Ан-26, Ан-22, Іл-76, а таксама Ан-124. Некалькі разоў тут сядаў і такі гігант, як Ан-225 «Мрыя»[2].
У 4 гадзіны раніцы 26 красавіка 1986 года на месца аварыі прыбыла перадавая каманда 1-й гвардзейскай арміі. На агульнай нарадзе паміж кіраўніцтвам станцыі і вайскоўцамі была прызнана немэтазгоднасць далейшага тушэння аварыйнага рэактара з зямлі. Было прынята рашэнне засыпаць яго сумессю свінцу і даламітаў для памяншэння выкідаў радыяцыі ў атмасферу. З аэрадрома паднялі на выкананне задання адзіны свабодны ў той час верталёт 1-га навучальнага авіяпалка ЧВВАВЛ Мі-8 з бартавым нумарам 20 (экіпаж: капітан Захараў, старшы лейтэнант Шыманскі, капітан Плоскі). На дашчатую платформу, падвешаную да верталёта, загрузілі мяшкі з даламітавым пяском і свінцом. Таксама на борт узялі чатырох салдат для абслугоўвання платформы. Было ажыццёўлена па меншай меры тры вылеты да аварыйнага рэактара[3].
27 красавіка на аэрадром прыбылі дзве верталётныя эскадрыллі з авіябаз у гарадах Кіраваград і Александрыя (верталёт Мі-6, Мі-8МТ). Усяго — 32 верталёты. 28 красавіка прыбыла дапамога з Кобрына — дзве эскадрыллі Мі-26. На ўсе машыны тут мантавалі платформы для пяску. Новапрыбылы асабісты склад раскватаравалі непасрэдна ў раёне Піўці.
Падчас ліквідацыі аварыі на ЧАЭС на аэрадроме праводзілі дэзактывацыю і санапрацоўку верталётнай тэхнікі і асабістага складу экіпажаў, якія ўдзельнічалі ў тушэнні аварыйнага рэактара. На пункце санітарнай апрацоўкі, разгорнутым пры аэрадроме, з 27 красавіка па 6 мая 1986 года кругласутачна праходзілі апрацоўку 50-60 верталётаў, 10-12 самалётаў і 350-400 членаў экіпажаў. Верталёты, якія прыляталі з зоны аварыі, цягнулі за сабой шлейф радыяцыйнага пылу, які асядаў у ваколіцах аэрадрома, дзе адразу жаўцела трава[1]. Ужо 30 красавіка першая група работнікаў аэрадрома і членаў экіпажаў з 38 чалавек была адпраўлена ў маскоўскі шпіталь, 1 мая адправілі яшчэ 23[1]. Калі паўстала пагроза распаўсюджвання радыяцыйнага забруджвання на сяло Піўці і наваколлі Чарнігава, было прынята рашэнне перанесці пункт санітарнай апрацоўкі на аэрадром Малійкы.
Далейшы лёс
правіцьПасля распаду СССР, пры незалежнай Украіне, на тэрыторыі аэрадрома засталася толькі трэніровачная авіябаза. Па стане на 1992 год на аэрадроме грунтаваўся 701-ы авіяцыйны навучальны полк, які выкарыстоўваў самалёты Л-39[4].
Авіябаза была расфармаваная ў верасні 2004 года. На тэрыторыі часці пакінулі радыёлакацыйную ўстаноўку. У 2006 годзе планавалася ўстанаўленне радыёлакацыйнай станцыі метровага і сантыметровага дыяпазону[1].
Да 2014 годза авіябаза была практычна цалкам разбурана, на ўзлётных палосах пачалі расці дрэвы, тэрміналы цалкам разбураныя[5].
У сувязі з Крымскім крызісам і ўзброеным канфліктам на ўсходзе Украіны паўстала пытанне аб аднаўленні работы авіябазы. Планавалася эксплуатацыя самалётаў Ан-70. У 2018 годзе абмяркоўвалася стварэнне на базе аэрадрома грамадзянскага аэрапорта[2][6].
На снежань 2021 года на аэрадроме лёталі Let L-410, праводзіліся скачкі з парашутаў.
Заўвагі
правіць- ↑ а б в г Ковалець Я. Військова тривога у Півцях. І цивільна — теж // Пульс Недели. — 7 квітня 2006. — № 14 (230). — С.4
- ↑ а б "Чи може військовий аеродром Півці бути й чернігівським аеропортом?". SVOBODA.FM. Праверана 2018-07-27.
- ↑ Ковалець Я. Летіли на реактор: розмова з полковником Юрієм Гранчаком // Деснянська правда. — 6 листопада 2014. — С. 6
- ↑ Aero L-39 Albatros: самолёт, история создания, технические характеристики (ТТХ), конструкция, модификации
- ↑ Яке майбутнє чекає на аеродром «Півці»? (укр.)(недаступная спасылка) (26 чэрвеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 5 Jan 2016. Праверана 31.12.2015.
- ↑ "Які перспективи чернігівського аеропорту? Коментар експерта". SVOBODA.FM. Праверана 2018-08-06.