Шу Цзін («Кніга гісторыі» альбо «Кніга дакументаў», кіт. трад. 書經, упр. 书经, піньінь shū jīng) — адна з кітайскіх класічных кніг у складзе канфуцыянскага «Пяцікніжжа». Іншая назва — «Шан шу» 尚書 («Паважаныя пісанні»). Змяшчае дакументы са старажытнай гісторыі Кітая.

Шуцзін
書經
Выданне
Мова арыгінала старажытнакітайская
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Змест правіць

«Шу Цзін» з'яўляецца самым старажытным гістарычным зборнікам паданняў, пераказаў і міфаў аб гістарычных падзеях, урадах, зваротах, арганізацыйных прадпісаннях з 2357 па 627 год да н. э. у Кітаі.

Тэксты «Шу Цзін» адлюстроўваюць розныя эпохі. Рэдакцыя кнігі прыпісваецца Канфуцыю (551-479 гады да н.э.), які прывёў у парадак дакументы той эпохі, якія дайшлі да яго. Кніга змяшчае разважанні аб ідэальнай сістэме кіравання дзяржавай і таму вельмі шануецца ў Кітаі.

Часткі «Шуцзін» арганізаваны па 4-м найбольш раннім гістарычным перыядзе: Юй, Ся, Шан, Чжоу. Пры гэтым апошні раздзел найбольш змяшчае матэрыялы даказальна блізкія традыцыйнай гістарычнай датыроўцы тых часоў, у той час як сярод «ранніх» глаў трапляюцца сведчанні відавочных анахранізмаў: напрыклад, тэхналогія арбалетнага спуску, якая распаўсюдзілася ў эпохі Ваюючых царстваў, размяшчаецца ў апісанні неалітычнага перыяду.

Літаратура правіць

  • Карапетьянц А. М. Формирование системы канонов в Китае // Этническая история народов Восточной и Юго-Восточной Азии в древности и средние века. М., 1981
  • Чжао Нюлань. Историзация китайских мифов в «Шу цзине» // Научные труды. Вопросы языка и литературы. М., 1973;(рас.)
  • Nikkilä P. Early Confucianism and Inherited Thought in the Light of Some Key Terms of the Confucian Analects. Vol. 1.: The Terms in Shu Ching and Shih Ching. Helsinki, 1982.(англ.)