Ямна (Брэсцкі раён)

вёска ў Брэсцкім раёне Брэсцкай вобласці Беларусі

Я́мна[1] (трансліт.: Jamna, руск.: Ямно) — вёска ў Брэсцкім раёне Брэсцкай вобласці. Уваходзіць у склад Тэльмінскага сельсавета. Размешчана за 10 км на ўсход ад Брэста, на р. Мухавец (прыток р. Заходні Буг).

Вёска
Ямна
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 362 чал. (2019)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 162
Паштовы індэкс
224026
Аўтамабільны код
1
СААТА
1212840081
Ямна на карце Беларусі ±
Ямна (Брэсцкі раён) (Беларусь)
Ямна (Брэсцкі раён)
Ямна (Брэсцкі раён) (Брэсцкая вобласць)
Ямна (Брэсцкі раён)

У складзе камунальнага ўнітарнага сельскагаспадарчага прадпрыемства саўгаса «Брэсцкі» (цэнтр — в. Тэльмы 1). Ёсць магазін.

Гісторыя

правіць

У XIX стагоддзі вёска — цэнтр маёнтка на р. Мухавец у Брэсцкім павеце Гродзенскай губерні. У 1849 годзе тут на пераправе цераз р. Мухавец дзейнічаў паром, які мог падняць каля 40 чалавек. У 1861 годзе ўладальнікам маёнтка быў пан Кавальскі. У красавіку гэтага ж года адбыліся сялянскія хваляванні. Сяляне адмовіліся выконваць інвентарныя павіннасці. Для падаўлення іх выступлення быў прысланы адзін баталён Велікалуцкага пяхотнага палка: сяляне былі пакараны розгамі. Двое сялян, якіх абвінавацілі ў падбухторванні, арыштаваны і зняволены. У 1870 годзе маёнтак ва ўладанні пана Жылея. Вёска з’яўлялася цэнтрам сельскагаспадарчага таварыства, у якое ўваходзілі сяляне вёсак Ямна, Тэльмы і Чэрні, мелі 320 дзесяцін зямлі. У 1879 годзе ў маёнтку працаваў вінакурны завод, на якім была ўстаноўлена паравая машына. Працавала школа граматы. Паводле перапісу 1897 года 2 аднайменныя вёскі: былых дзяржаўных сялян (9 двароў, 87 жыхароў, ветраны млын) і сялян-уласнікаў (37 двароў, 292 жыхары, хлебазапасны магазін, ветраны млын, карчма); у Косіцкай воласці Брэсцкага павета.

Паводле Рыжскага мірнага дагавора 1921 года ў складзе Польскай Рэспублікі, у Косіцкай гміне Брэсцкага павета Палескага ваяводства. На 30 верасня 1921 года вёска і асада.

З 1939 года ў складзе БССР. У ліпені 1944 года нямецка-фашысцкія захопнікі знішчылі 51 двор, загубілі 11 жыхароў; 11 вяскоўцаў загінулі на фронце, 3 — у партызанах.

У 1950 годзе арганізаваны калгас імя П. К. Панамарэнкі з 34 гаспадаркі, пазней увайшоў у склад саўгаса «Брэсцкі».

Насельніцтва

правіць
  • 125 сялянскіх душ (1858)
  • 41 двор, 229 жыхароў (1921)
  • 70 двароў, 220 жыхароў (1940)
  • 315 жыхароў (1959)
  • 269 жыхароў (1970)
  • 85 гаспадарак, 187 жыхароў (1997)

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2010.— 318 с. ISBN 978-985-458-198-9. (DJVU)

Літаратура

правіць
  • Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя ў 15 тамах. Т. 3, кн. 1. Брэсцкая вобласць / пад навук. рэд. А. І. Лакоткі. — Мн.: БелЭн, 2006. ISBN 985-11-0373-X.

Спасылкі

правіць