32-і батальён (ПАР)
32-і батальён (англ.: 32 Battalion), вядомы як Батальён «Буйвалы» (англ.: Buffalo Battalion) і Жудасныя (парт.: Os Terríveis, англ.: The Terrible Ones) — батальён лёгкай пяхоты Сухапутных войск Паўднёва-Афрыканскіх Сіл Абароны. Складаўся з белых і чорных ураджэнцаў ПАР, Анголы, Намібіі і неафрыканскіх краін.
| 32-і батальён | |
|---|---|
 | |
| Краіна | |
| Падпарадкаванне | South African Defence Force[d] |
| Уваходзіць у | South African Defence Force[d] |
| Тып | light infantry battalion[d] |
.svg){kind=small}
Гісторыя правіць
25 верасня 1975 года Ангола абвясціла незалежнасць ад Партугаліі. Да ўлады прыйшоў пракамуністычны рух МПЛА. Неўзабаве ў краіне пачалася грамадзянская вайна, у якой МПЛА прыйшлося ваяваць супраць нацыяналістычнага руху ФНЛА. Рэвалюцыйная армія разбіла нацыяналістаў, і тыя беглі ў Паўднёвую Афрыку[1].
З гэтых бежанцаў палкоўнік ПДВ арміі ПАР Ян Брэйтэнбах разам з падпалкоўнікам Сібі ван дэ Спаем сфармаваў атрад пад назвай «Брава», які атрымаў пазней найменне 32-га батальёна. Група «Брава» складалася з двух рот пяхоты, узвода мінамётчыкаў, супрацьтанкавага атрада і ўзвода кулямётчыкаў. Пазней, калі група была рэарганізавана ў батальён, дадаліся яшчэ чатыры пяхотныя роты, крыло разведкі і дапаможны атрад (разлік 81-мм мінамёта, супрацьтанкавай гарматы і група кулямётчыкаў). Штаб батальёна базаваўся на поўначы Намібіі ў лагеры Бафала.
32-і батальён, у асноўным, быў задзейнічаны на поўдні Анголы, з’яўляючыся своеасаблівым буферам паміж іншымі падраздзяленнямі арміі ПАР і ангольскімі рэвалюцыйнымі войскамі. Акрамя гэтага байцы аказвалі дапамогу паўстанцам з руху УНІТА, якія ваявалі супраць урада МПЛА. Першапачаткова падраздзяленне выконвала разведвальныя і антыпартызанскія задачы, але пазней вайсковае камандаванне стала выкарыстоўваць яго як штурмавую пяхоту, у прыватнасці ў бітве пры Куіта-Куанавале, бліжэй да канца вайны. З усіх часцей арміі ПАР 32-і батальён дамогся самых вялікіх поспехаў, знішчыўшы максімальны лік праціўнікаў і стаўшы падраздзяленнем з найбольшай колькасцю ўзнагарод, атрыманых вайскоўцамі.
Радавы і сяржанцкі склад батальёна налічваў каля 600 чалавек, у асноўным ангольцаў — прыхільнікаў ФНЛА. Камандавалі падраздзяленнем кадравыя паўднёва-афрыканскія афіцэры, а таксама ваенныя спецыялісты з Аўстраліі, Новай Зеландыі, Радэзіі, Партугаліі і ЗША (асабліва ў першыя гады яго існавання). Колькасць афіцэраў з часам узрастала, паколькі сяржанты за свае поспехі часта вырабляліся ў афіцэры[2]. 32-і батальён быў адзінай часцю ўзброеных сіл ПАР, у якой асноўнай мовай стала партугальская (англійская і афрыкаанс выкарыстоўваліся істотна радзей).
У 1989 годзе пасля таго, як Намібія была прызнана незалежнай дзяржавай, батальён быў выведзены на тэрыторыю Паўднёва-Афрыканскай Рэспублікі, працягнуўшы выконваць антытэрарыстычныя аперацыі і задачы па падтрыманні парадку ў гарадах. Штаб размяшчаўся ў Рунду, за 200 км на ўсход ад ракі Акаванга.
Па выніках пагаднення Афрыканскага нацыянальнага кангрэса з Нацыянальнай партыі ў сакавіку 1993 года батальён быў распушчаны, а яго вайскоўцы засталіся ў горадзе Памфрэт[3].
Заўвагі правіць
- ↑ De Lancey, Blaine. …meanwhile, in South Africa, the bloody capitalist-apartheid regime remains…. Syracuse University (1 лістапада 1992). Архівавана з першакрыніцы 1 лютага 2008. Праверана 25 кастрычніка 2008.
- ↑ International Defence and Aid Fund, January 1982
- ↑ South Africa - Pomfret(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 3 студзеня 2007.
Літаратура правіць
- Nortje, Piet. 32 Battalion. — Zebra Press, 2003. — ISBN 978-1-86872-914-2.