Ёзэф Вернер (мастак)

Ёзэф Вернер
Ёзэф Вернер
Дата нараджэння	не пазней за 22 ліпеня 1637
Месца нараджэння	Берн, Швейцарыя;
Дата смерці	каля 1710
Месца смерці	Берн, Швейцарыя;
Грамадзянства	Швейцарыя;
Род дзейнасці	мастак, мастак-мініяцюрыст
Жанр	партрэт
Член у	Пруская акадэмія навук;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ёзэф Вернер^[4], часта Ёзэф Вернер-малодшы (ням.: Joseph Werner der Jüngere; 22 ліпеня 1637, Берн — каля 1710, там жа) — швейцарскі мастак, мініяцюрыст эпохі барока.

Праявіў сябе як майстар мініяцюры, аўтар шэрагу алегарычных палотнаў. Працаваў пры шматлікіх каралеўскіх дварах Еўропы, дзе ён выконваў замовы на стварэнне партрэтаў і іншага.

Вернер быў запрошаны ў Парыж і Версальскі палац караля Людовіка XIV, дзе стварыў партрэт манарха. Працаваў над упрыгожваннямі Версальскага палаца. У 1667 годзе пакінуў Францыю, але працягнуў актыўна тварыць па замове вышэйшых арыстакратычных колаў. Пазней працаваў у Аўгсбургу, дзе пісаў для прадстаўнікоў сям’і Фугераў. У Аўгсбургу ў 1680 годзе мастак стварыў карціну-алегорыю з нагоды шлюбу Вялікага Дафіна Францыі Людовіка з прынцэсай Марыяй Ганнай Баварскай. Запрошаны Баварскім курфюрстам у Вену, стварыў партрэт Леапольда I, затым быў запрошаны ў Берлін прускім каралём Фрыдрыхам I.

Пазней актыўна працаваў у родным горадзе Берне.

Зноскі

↑ ^а ^б RKDartists — 2017. Праверана 18 студзеня 2019.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517"></a>
↑ Werner, Joseph (der Jüngere) // SIKART — 2006. Праверана 18 студзеня 2019.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q683543"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2256716"></a>
↑ https://rkd.nl/explore/artists/83702 Праверана 16 кастрычніка 2016.

↑

Адказ Цэнтра даслядванняў беларускай культуры, мовы і літаратуры НАН Беларусі

«Пры перадачы на пісьме іншамоўных прозвішчаў і тапонімаў, у структуру якіх уваходзіць спалучэнне зычнага гука [й] з галоснымі, рэкамендуем карыстацца палажэннямі § 16 Правіл арфаграфіі, зацверджаных у 2008 г. У адпаведнасці з фармулёўкай пункта 3 гэтага параграфа згаданае спалучэнне ("й + галосны") перадаецца ётаванымі галоснымі, таму ёсць падставы пісаць: Якагама, Яганэсбург, Емен, еменцы, Ёркшыр, Ёган, Ёзас (як Ёфе, Нью-Ёрк).»

— Адказ Цэнтра даследаванняў беларускай культуры, мовы і літаратуры НАН Беларусі

[_2640cdcf4f39490e-1] а ^б RKDartists — 2017. Праверана 18 студзеня 2019.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517"></a>

[_53475818cd19a6e3-2] Werner, Joseph (der Jüngere) // SIKART — 2006. Праверана 18 студзеня 2019.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q683543"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2256716"></a>

[_8f8d41c9d438d94a-3] ttps://rkd.nl/explore/artists/83702 Праверана 16 кастрычніка 2016.

[4] 

Адказ Цэнтра даслядванняў беларускай культуры, мовы і літаратуры НАН Беларусі

«Пры перадачы на пісьме іншамоўных прозвішчаў і тапонімаў, у структуру якіх уваходзіць спалучэнне зычнага гука [й] з галоснымі, рэкамендуем карыстацца палажэннямі § 16 Правіл арфаграфіі, зацверджаных у 2008 г. У адпаведнасці з фармулёўкай пункта 3 гэтага параграфа згаданае спалучэнне ("й + галосны") перадаецца ётаванымі галоснымі, таму ёсць падставы пісаць: Якагама, Яганэсбург, Емен, еменцы, Ёркшыр, Ёган, Ёзас (як Ёфе, Нью-Ёрк).»

— Адказ Цэнтра даследаванняў беларускай культуры, мовы і літаратуры НАН Беларусі

[4]

[1]

[2]

[3]