Іаган Вольфганг Дзёберайнер
Іаган Вольфганг Дзёберайнер[4] (ням.: Johann Wolfgang Döbereiner; 13 снежня 1780, Хоф — 24 сакавіка 1849, Ена) — нямецкі хімік.
Іаган Вольфганг Дзёберайнер | |
---|---|
ням.: Johann Wolfgang Döbereiner | |
Дата нараджэння | 13 снежня 1780 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 24 сакавіка 1849[1][2][…] (68 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | выкладчык універсітэта, хімік, фармацэўт |
Навуковая сфера | хімія |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Вядомыя вучні | Heinrich Hlasiwetz[d] |
Член у | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Біяграфія
правіцьІаган Вольфганг Дзёберайнер нарадзіўся ў баварскім мястэчку Хоф ў сям'і рамізніка. Не маючы магчымасці атрымаць сярэднюю адукацыю, Дзёберайнер старанна займаўся самаадукацыяй і змог здаць экзамены на пасаду памочніка аптэкара. Каб атрымаць права ўзначальваць аптэкі, у 1800—1803 гг. ён вывучаў натуральныя навукі ў Страсбургу. Вярнуўшыся ў Германію, Дзёберайнер з-за недахопу сродкаў і цэхавых абмежаванняў фармацэўтаў не змог ажыццявіць свае планы. Яго спробы арганізаваць вытворчасць і продаж хімічных рэчываў, а таксама заснаваць навучальную ўстанову па падрыхтоўцы хімікаў-тэхнолагаў таксама не ўвянчаліся поспехам. Тым не менш, шматлікія публікацыі Дзёберайнера аб удасканаленні спосабаў атрымання розных рэчываў былі з ухвалой сустрэты спецыялістамі, і ў 1810 годзе ён пры садзейнічанні І. В. Гётэ быў запрошаны ў Енскі ўніверсітэт на пасаду прафесара.
Зноскі
- ↑ Johann Wolfgang Dobereiner // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Johann Wolfgang Döbereiner // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Дёберейнер Иоганн Вольфганг // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Напісанне імя і прозвішча Іаган Вольфганг Дзёберайнер у адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.6., Мн., 1998, С.109.
Спасылкі
правіць- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Іаган Вольфганг Дзёберайнер
- Кароткі нарыс гісторыі хіміі
- Вялікія хімікі