Абарончы храм

Абарончы храм, храм-крэпасць ці інкастэлаваны храм — царква або касцёл прыстасаваныя да коратка ці доўгачасовай абароны, пры дапамозе ўвядзення ў архітэктуру сакральнага будынку шэрагу фартыфікацыйных элементаў: фланкіруючых вежаў, байніц, машыкуляў па перыметры збудавання, брамы з герсай.

Абарончы храм у Супраслі

Беларусь

У ВКЛ абарончыя храмы былі распаўсюджаны найбольш у познегатычны перыяд, калі быў выпрацаваны своеасаблівы тып гатычнага абарончага праваслаўнага храма (Царква Св. Міхаіла, Сынкавічы, Дабравешчанская царква, Супрасль). У час барока храмам надавалі абарончыя рысы ў кантэксце арганізацыі абароны места (Дамініканскі касцёл у Мінску).

Сынкавіцкая царква

Супрасльская царква

Мураванкаўская царква

Коданская царква

Навагрудская царква

Камайскі касцёл

Чарнаўчыцкі касцёл

Фара Вітаўта

Заслаўскі збор

Койданаўскі збор

Смаргонскі збор

Быхаўская сінагога

Слонімская сінагога

Помнікі беларускага культавага абарончага дойлідства.
Праваслаўныя храмы; Каталіцкія храмы; Пратэстанцкія храмы; Сінагогі.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Абарончы храм