Агузы
Агузы (араб. أوغوز, перс.: اغوز, туркм.: oguzlar, каз.: оғыздар, турэцк.: і азерб.: oğuzlar таксама цюркі-агузы, гузы) — сярэдневяковыя цюркскія плямёны[1].
Агузы | |
---|---|
Этнічныя мовы | Агузская мова |
Традыцыйныя рэлігіі (канфесіі) | Іслам |
Геаграфічна-моўная група | |
Субэтнасы |
Этнічны склад
правіцьАгузы ўдзельнічалі ў этнагенезе сучасных цюркамоўных народаў: туркменаў, крымскіх татараў, харэзмійскіх узбекаў, анаталійскіх туркаў, туркаў месхецінцаў, гагаузаў і азербайджанцаў. Пранікненне агузаў (сельджукаў) ў ХІ-ХІІІ стст. ва Усходняе Закаўказзе і Паўночна-Заходні Іран паступова прывяло да цюркізацыі значнай часткі мясцовага насельніцтва, што паклала пачатак фарміраванню цюркамоўнай азербайджанскай народнасці[2]. Нашчадкі агузаў ўвайшлі, у той ці іншай ступені, у склад практычна ўсіх сучасных цюркскіх народаў.
Зноскі
- ↑ Britannica. Oğuz. «confederation of Turkic peoples whose homeland, until at least the 11th century AD, was the steppes of central Asia and Mongolia»
- ↑ История Востока. В 6 т. Т. 2. Восток в средние века. М., «Восточная литература», 2002. ISBN 5-02-017711-3