Туркмены
Туркмены (туркм.: Türkmenler, Түркменлер) — цюркамоўны народ, які складае асноўнае насельніцтва Туркменістана, а таксама традыцыйна пражывае ў Афганістане і на паўночным усходзе Ірана. Гавораць на туркменскай мове агузскай падгрупы цюркскіх моў). Па рэлігіі традыцыйна мусульмане-суніты.
| Туркмены | |
|---|---|
 | |
| Саманазва | Түркменлер |
| Рассяленне | |
| Этнічныя мовы | туркменская |
| Традыцыйныя рэлігіі (канфесіі) | Мусульмане-суніты |
| Расавы тып | Закаспійскі тып вялікай еўрапеоіднай расы; з мангалоіднай прымессю |
| Геаграфічна-моўная група | цюркі |
| Блізкія этнасы | Агузскія народы |
Гл. таксама Правіць
- Туркменская мова
- Агузы
- Юрукі — анаталійскія туркмены
Зноскі
- ↑ CIA — The World Factbook Архівавана 3 лютага 2012.
- ↑ CIA — The World Factbook Архівавана 20 верасня 2017.
- ↑ http://www.unhcr.org/cgi-bin/texis/vtx/home/opendoc.pdf?tbl=SUBSITES&page=SUBSITES&id=434fdc702
- ↑ Нацыянальны склад насельніцтвы Расійскай Федэрацыі паводле перапісу насельніцтва 2010 года Архівавана 5 студзеня 2016.
- ↑ Міхаіл Тульскі. Вынікі перапісу насельніцтва Таджыкістана 2000 года: нацыянальны, узроставы, палавы, сямейны і адукацыйны склады. «Демоскоп». Архівавана з першакрыніцы 25 жніўня 2011. Праверана 13 жніўня 2012.
- ↑ &n_page=5 Усеўкраінскі перапіс насельніцтва 2001 года. Размеркаванне насельніцтва па нацыянальнасці і роднай мове. Дзяржаўны камітэт статыстыкі Украіны.
- ↑ Перапіс насельніцтва Рэспублікі Беларусь 2009 года. НАСЕЛЬНІЦТВА ПА НАЦЫЯНАЛЬНАСЦІ І РОДНАЙ МОВЕ. belstat.gov.by. Архівавана з першакрыніцы 3 лютага 2012. Праверана 13 жніўня 2012.
- ↑ Агенцтва Рэспублікі Казахстан па статыстыцы. Перапіс 2009. Архівавана 1 мая 2012. (Нацыянальны склад насельніцтвы Архівавана 11 мая 2011..rar)
- ↑ National Statistical Committee of Kyrgyz Republic 2009. Архівавана 13 лістапада 2013.
- ↑ Размеркаванне насельніцтва Латвіі па нацыянальным складзе і дзяржаўнай прыналежнасці на 01.07.2010 Архівавана 22 ліпеня 2011. (лат.)
Літаратура Правіць
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0263-6 (т. 16).