Вікіпедыя

Піліп Сямёнавіч Пестрак: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
др афармленне
Радок 1:
'''Піліп Сямёнавіч ПЕСТРАК''', псеўданімы: ({{вызн2ДН|1=П. Гайдук, Звястун, П. Звястун}} ([[27 лістапада|14(27).11]].[[|1903]]|14}}, в. [[Вёска Сакаўцы|в. Сакаўцы]] Слонімскага пав. Гродзенскай губ., цяпер [[Івацэвіцкі раён]] Брэсцкай вобл. — {{ДС|22.|8.[[|1978]]}}, [[Мінск]]; Псеўданімы: ''П. Гайдук''; ''Звястун''; ''П. Звястун'') — беларускі [[паэт]], празаік.
 
{{змест злева}}
== Біянрафія ==
Падчас 1-й сусветнай вайны сям'я П. знаходзілася ў бежанстве ў Самарскай губерні, дзе будучы пісьменнік атрымаў сярэднюю адукацыю. У 1920 паступіў на сацыяльна-гістарычны факультэт Самарскага універсітэта. У 1921 разам з бацькамі вярнуўся ў [[Заходняя Беларусь|Заходнюю Беларусь]]. У 1921—24 працаваў лесніком Косаўскага лясніцтва; у 1924—26 служыў у войску. У 1926 уступіў у [[БСРГ]]; з 1927 сакратар Косаўскага падпольнага райкама [[КПЗБ]].▼
 
== Біяграфія ==
Друкавацца пачаў на старонках часопіса «[[Родныя гоні (1927)|Родныя гоні]]» ў 1926<!--Часопіс друкаваўся ў 1927. Трэба праверыць-->. Арыштаваны польскімі ўладамі ў 1929; зняволены ў Гродзенскай турме (да 1933). Пасля вызвалення быў інструктарам ЦК КПЗБ па Пінскай акрузе, але ў 1934 зноў арыштаваны. Сядзеў у турмах Пінска, Вільні, [[Гродна]]; змяшчаў вершы ў нелегальным рукапісным часопісе «Краты», які выдаваўся палітвязнямі. Вызвалены савецкімі ўладамі пасля ўз'яднання Заходняй Беларусі з [[БССР]] у верасні [[1939]]. Член Саюза пісьменнікаў Беларусі з 1939; у 1940—41 старшыня Беластоцкага аддзялення СП Беларусі. У 1940 апублікаваў першы зборнік вершаў «На варце». У 1942—43 удзельнік партызанскага руху. Працаваў начальнікам Упраўлення па справах мастацтва пры СНК БССР (1943—45), у Інстытуце мовы, літаратуры і мастацтва АН БССР (1946—48), літкансультантам СП БССР (1948—51). З 1951 на творчай працы. Тэме барацьбы ў Заходняй Беларусі прысвяціў раман «Сустрэнемся на барыкадах». Перакладаў на беларускую мову творы польскіх ([[Э. Ажэшка]], У. Бранеўскі, С. Дабравольскі, [[Е. Путрамант]]), украінскіх (І. Франко, Л. Украінка, М. Рыльскі, П. Тычына), латышскіх, літоўскіх пісьменнікаў. П'еса «Пад зоркамі» (сааўтар А. Струнін) ставілася ў Гродзенскім абласным драматычным тэатры. Раман «Серадзібор» прысвечаны жыццю вёскі. На вершы Пестрака напісаны песні. У 1964 удастоены Дзяржаўнай прэміі Беларусі. Заслужаны дзеяч культуры БССР (1968). Пахаваны на Усходніх могілках Мінска. Імем Пестрака названы вуліцы ў Мінску і Гродне.
▲Падчас [[1СВ|1-й сусветнай вайны]] сям'я П. Пестрака знаходзілася ў бежанстве ў Самарскай губерні, дзе будучы пісьменнік атрымаў сярэднюю адукацыю. У 1920 паступіў на сацыяльна-гістарычны факультэт Самарскага універсітэта. У 1921 разам з бацькамі вярнуўся ў [[Заходняя Беларусь|Заходнюю Беларусь]]. У 1921—24 працаваў лесніком Косаўскага лясніцтва; у 1924—26 служыў у войску. У 1926 уступіў у [[БСРГ]]; з 1927 сакратар Косаўскага падпольнага райкама [[КПЗБ]].
 
У 1921—1824 працаваў лесніком Косаўскага лясніцтва; у 1924—1926 служыў у Войску Польскім. У 1926 уступіў у [[БСРГ]]; з 1927 сакратар Косаўскага падпольнага райкама [[КПЗБ]]. Арыштаваны польскімі ўладамі ў 1929; зняволены ў Гродзенскай турме (да 1933). Пасля вызвалення быў інструктарам ЦК КПЗБ па Пінскай акрузе, але ў 1934 зноў арыштаваны. Сядзеў у турмах Пінска, Вільні, [[Гродна]]. Вызвалены савецкімі ўладамі пасля [[паход Чырвонай Арміі ў Заходнюю Беларусь, 1939|паходу Чырвонай Арміі ў Заходнюю Беларусь]] у верасні 1939 г.
== Літаратура ==
 
* Хромчанка К. Р. Піліп Пестрак: Жыццё і творчасць. Мн., 1960;▼
Член Саюза пісьменнікаў Беларусі з 1939; у 1940—41 старшыня Беластоцкага аддзялення СП Беларусі. У 1942—43 удзельнік партызанскага руху. Працаваў начальнікам Упраўлення па справах мастацтва пры СНК БССР (1943—45), у Інстытуце мовы, літаратуры і мастацтва АН БССР (1946—48), літкансультантам СП БССР (1948—51). З 1951 на творчай працы.
* Ватацы Н. Б. Піліп Пестрак: Бібліяграфічная памятка. Мн., 1961; БП, т. 5.▼
 
Пахаваны на [[Усходнія могілкі, Мінск|Усходніх могілках]] у Мінску.
 
== Творчасць ==
Дэбютаваў у друку ў 1926 (часопіс «[[Родныя гоні (1927)|Родныя гоні]]»<!--Часопіс друкаваўся ў 1927. Трэба праверыць-->). Падчас зняволення (1929—1939), змяшчаў вершы ў нелегальным рукапісным часопісе «Краты», які выдаваўся палітвязнямі. У 1940 апублікаваў першы зборнік вершаў «На варце». Тэме барацьбы ў Заходняй Беларусі прысвяціў раман «Сустрэнемся на барыкадах». Раман «Серадзібор» прысвечаны жыццю вёскі.
 
Перакладаў на беларускую мову творы польскіх ([[Э. Ажэшка]], У. Бранеўскі, С. Дабравольскі, [[Е. Путрамант]]), украінскіх (І. Франко, Л. Украінка, М. Рыльскі, П. Тычына), латышскіх, літоўскіх пісьменнікаў.
 
П'еса «Пад зоркамі» (сааўтар А. Струнін) ставілася ў Гродзенскім абласным драматычным тэатры. На вершы П. Пестрака напісаны песні.
 
== Прызнанне ==
* Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР (1964).
* Заслужаны дзеяч культуры БССР (1968).
 
Імем П. Пестрака названы вуліцы ў Мінску і Гродна.
 
== Бібліяграфія ==
* Выбр. тв.. Мн., 1947;
* Зб. тв.: У 4 т. Мн., 1969—71;
* Зб. тв.: У 5 т. Мн., 1984—86;
* Апавяданні. Мн., 1970.
 
== КрыніцаЛітаратура ==
* {{крыніцы/Маракоў|РЛ|2|0|РЛ1-3|РЛ1-3}}
▲* Хромчанка К. Р. Піліп Пестрак: Жыццё і творчасць. Мн., 1960;
▲* Ватацы Н. Б. Піліп Пестрак: Бібліяграфічная памятка. Мн., 1961; БП, т. 5.
 
{{DEFAULTSORT:Пестрак Піліп}}
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Піліп_Сямёнавіч_Пестрак"