Скончыў [[Пецярбургскі ўніверсітэт]]. У 1914—1916 1914-1916 гг. — кантралёр [[Віленскае акцызнае ўпраўленне|Віленскага акцызнага ўпраўлення]], у 1916—1917 1916-1917 гг. — працаваў у [[Горад Мінск|Мінску]] ва [[Усерасійскі саюз земстваў і гарадоў|Усерасійскім земсаюзе]]. Член партыі беларускіх эсэраў. На [[Першы Усебеларускі з'езд|1-м Усебеларускім з'ездзе]] 1917 абраны членам Рады. З лютага 1918 у складзе Народнага сакратарыята БНР — дзяржаўны кантралёр. Пасля расколу Рады БНР 13.12.1919 загадчык канцылярыі і дзяржаўны сакратар у Народнай Радзе БНР. Удзельнік 2-й Усебеларускай канферэнцыі 1925 у Берліне, дзе прызнаў Мінск адзіным цэнтрам нацыянальна-дзяржаўнага адраджэння Беларусі.
У [[1925]] г. вярнуўся ў Мінск. Да арышту працаваў кансультант-інспектарам бюджэтнага ўпраўлення наркамата фінансаў БССР. Падпаў пад «''чыстку апарату''», звольнены і 19 ліпеня 1930 г. арыштаваны ДПУ БССР 19.7.1930 па справе «[[Саюз вызвалення Беларусі, справа|Саюза вызвалення Беларусі]]». Асуджаны 10.4. красавіка 1931 г. асуджаны як «''член контррэвалюцыйнай арганізацыі''» і за «антысавецкую агітацыю», сасланы на 5 гадоў ва Уфу. Паўторна25 ліпеня 1935 г. паўторна арыштаваны абласным упраўленнем НКУС 25СССР.7.1935;памёрПамёр у зняволеннітурме ў час следства. Рэабілітаваны Вярхоўным судом[[ВС БССР]] 10.6. чэрвеня 1988 г.
Аўтар публіцыстычных артыкулаў і ўспамінаў пра дзеячаў беларускай культуры.
