Бруна фон Кверфурт: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 38:
Некаторыя даследчыкі лічаць, што Бруна адправіўся з місіяй у Прусію, а дакладней у адну з яе частак — [[Яцвезь|Яцвезь]] па даручэнні караля Баляслава. Але гэта даволі сумніўна, бо з [[983]] Яцвезь прызнавала ўладу Уладзіміра, а Баляславу не патрэбен быў яшчэ адзін вораг. Магчыма Бруна менавіта ад Уладзіміра атрымаў дазвол прапаведаваць на землях падуладных Кіеву паганцаў і з Русі, магчыма з Турава, адправіўся ў сваю апошнюю місію. Такі напрамак падарожжа — з Русі ў [[Літва|Літву]], а не з Літвы на Русь, ускосна пацвярджаецца апісаннем месца яго згубы — на памежжы Русі і Літвы (''in confinio Rusciae et Lituae''). Зыходзячы з гэтага складана казаць, ці сапраўды збіраўся Бруна ў Яцвезь — хоць магчыма ён жадаў патрапіць туды прайшоўшы праз Літву, па шляху прапаведаючы паганцам якія жылі там.
Як толькі Бруна са сваімі спадарожнікамі уступіў на землю паганцаў (па розных версіях – або прусаў, або літоўцаў), то быў схоплены і прыведзены да тамтэйшага князька [[Нецімер|Нецімера]] і стаў угаворваць таго ахрысціцца. Атрымаўшы адмову Бруна спаліў паганскіх ідалаў, за гэта сам быў асуджаны на спалення. Аднак распаліць вогнішча пад Брунам не
Далейшая місія Бруна склалася няўдала. З уладанняў Нецімера ён накіраваўся далей і апынуўся ва ўладаннях іншага князька — [[Зебедэн|Зебедэна]]. Там [[9 сакавіка]] [[1009]] Бруна быў схоплены і па загадзе князька абезгалоўлены, а яго 18 спадарожнікаў павешаныя. Галаву Бруна кінулі ў раку. У вельмі позніх крыніцах раку завуць Алстрай, і некаторыя даследчыкі атаясамліваюць яе з ракой Ятра (цяпер [[Рака Ятранка|р. Ятранка]]), прытокам [[Рака Моўчадзь|Моўчадзі]]. Хоць слушнасць назвы ракі як Алстара і атаяснення яе з Ятрай неверагодная, але ў [[Дарэўскі прыход|Дарэўскім прыходзе]] [[Баранавіцкі дэканат|Баранавіцкага дэканату]] [[Пінская дыяцэзія|Пінскай дыяцэзіі]] лічаць, што Бруна загінуў менавіта ў іх мясцовасці.
| |||