|
'''Масей СЯДНЁЎСяднёў''', сапр.: '''Майсей Ларывонавіч СЯДНЁЎСяднёў''' (19 жніўня (1 верасня) [[1913]], [[вёска Мокрае|в. Мокрае]], [[Клімавіцкі павет]] — [[{{ДС|5 лютага]] [[|2|2001]]}}, Глен-КоўКоу, [[ЗША]]), беларускі паэт, празаік.
Вучыўся ў Мсціслаўскім педтэхнікуме (1930—1931), [[Мінскі педагагічны інстытут|Мінскім педагагічным інстытуце]] (4 курсы ў 1933—1936, не скончыў з-за арышту).
Арыштаваны 21.10.1936, высланы на Калыму; у чэрвені 1941 прывезены ў Мінск на перагляд справы, з набліжэннем нямецкай арміі быў адпушчаны канвоем каля [[горад Чэрвень|Чэрвеня]]<ref>Маракоў…</ref>. Рэабілітаваны 22.1.1992.
У часПадчас нямецкай акупацыі жыў у бацькоў, працаваў на гаспадарцы. У кастрычніку 1943 выехаў у [[Беласток]]<ref>У сувязі з набліжэннем Савецкай Арміі.</ref>, супрацоўнічаў з газетай «Новая Дарога», сябраваў з [[Хвёдар Ілляшэвіч|Хвёдарам Ілляшэвічам]]. У 1944 выехаў у [[Берлін]], жыў у амерыканскай і англійскай зонах акупацыі Германіі. З [[1950]] — у [[ЗША]].
Публікаваўся з 1933. Друкаваўся ў час. «Полымя», «Беларуская работніца і сялянка», газ. «Савецкая Беларусь», «Літаратура і мастацтва», «Чырвоная змена». У часПадчас нямецкай акупацыі ў Беластоку падрыхтаваў зборнік вершаў «Ад сына твайго, Беларусь»<ref>Зборнік [[набор, друк|набраны]] ў [[Кёнігсберг]]у, згарэў там у час пажару.</ref> і кнігу «Ахвяры бальшавізма». Працаваў [[карэктар, друк|карэктарам]] у рэдакцыі газ. «Новая дарога» (Беласток, [[1943]]—[[1944]]). Пасля вайны — настаўнік у [[беларуская гімназія, Міхельсдорф|бел. гімназіі]] ў [[Міхельсдорф]]е. У ЗША каля 10 гадоў працаваў на металаапрацоўчай фабрыцы, выкладаў рускую мову ў [[Індыянскі універсітэтўніверсітэт|Індыянскім універсітэце]]. Вялікі цыкл вершаў прысвяціў перажытаму ў турмах і лагерах. Напісаў раманы «Раман Корзюк» (1985), «І той дзень надыйшоў» (1987), зборнік вершаў «Патушаныя зоры» (1992), успаміны «Масеева кніга» (1995).
== Бібліяграфія ==
|
