Лясныя могілкі (Стакгольм): Розніца паміж версіямі

У [[1915]] годзе быў абвешчаны міжнародны конкурс на праект новых могілак у Эншэдзе на поўдні Стакгольма. Быў абраны праект маладых архітэктараў руху функцыяналізму [[Гунар Асплунд|Гунара Асплунда]] і [[Сігурд ЛевэрэнцЛеверэнц|Сігурда Леверэнца]]. Працы распачаліся ў [[1917]] годзе на тэрыторыі старога кар'ера, зарослага хвоямі, і працягваліся тры гады. Выкарыстанне архітэктарамі натуральнага ландшафту дазволіла ім стварыць дзіўную атмасферу спакою, што ў наступным мела моцны ўплыў на праекты могілак па ўсім свеце.

Апошняя архітэктурная праца Гунара Асплунда, крэматорый з капліцамі Веры, Надзеі і Святога крыжа, адкрыўся неўзабаве пасля яго смерці ў [[1940]] годзе. У 1994 годзе Лясныя могілкі былі ўнесеныя ў спіс [[Сусветная спадчына|Сусветнай спадчыны]], і, хоць на іх няма такой колькасці вядомых пахаванняў, як на [[Паўночныя могілкі, Стакгольм|Паўночных могілках]] Стакгольма, Лясныя могілкі з'яўляюцца буйной турыстычнаю славутасцю. У Павільёне Талюм наведвальнікам прапаноўваецца да агляду выстававыстаўка, прысвечаная могілкам, іх гісторыі і двум архітэктарам, якія іх стварылі.

== ГлядзіцеГл. таксама ==

[[Катэгорыя:НекропаліМогілкі паводле алфавіту]]