Івянец: Розніца паміж версіямі

Упершыню Івянец упамінаецца ў канцы ХІV ст., землі належалі вял. кн. літоўскаму Вітаўту, а пазней кн. [[Андрэй Уладзіміравіч|Андрэю Уладзіміравічу]]. У 2-й палавіне ХV ст. — уладанне Давойна-Салагубаў. З 1522 года мястэчка Менскага павета, уладанне [[Салагубы|Салагубаў]]. З 1795 — Казіміра Плявакі, калабарыйскага старасты, з 1810 г. — Якуба Плявакі. У 1888 г. уладальнік Міхаіл Казарынаў, з 1902 да верасня 1939 года — Пётр Дарагунцаў. У 1702 годзе стольнік менскі Т. Ваньковіч заснаваў тут касцёл і манастыр францысканцаў. У 1745 годзе Ян Давойна-Салагуб пабудаваў касцёл Святой Тройцы (фару). Праваслаўная царква Святой Ефрасінні Полацкай і жаночы манастыр былі ўзведзены каля кірмашовай плошчы ў 1913—1915 гадах. З 1745 г. — цэнтр Івянецкага графства. У 19 ст. цэнтр воласці Мінскага павета. З 1921 года ў складзе Польшчы, з 1939 у [[БССР]]. З 1940 года гарадскі пасёлак, да 1962 года цэнтр раёна. З 1965 года ў складзе Валожынскага раёна.

 

 

== Герб ==