Сербскахарвацкая мова: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
M.L.Bot (размовы | уклад)
др →‎Прыклады адрозненняў у лексіцы: выдаленне шаблона:FA, replaced: {{Link FA| → {{subst:Void| using AWB
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{Інфармацыя пра мову
|колер = індаеўрапейская
|Назва мовы = Сербскахарвацкая
|Назва мовы ў арыгінале = српскохрватски / hrvatskosrpski
Радок 6 ⟶ 7:
|Рэгіён = Цэнтральная Еўропа, Паўднёвая Еўропа
|Колькасць носьбітаў = каля 17 мільёнаў
|катэгорыя = [[Мовы Еўразіі]]
|Класіфікацыя = [[Індаеўрапейскія мовы|Індаеўрапейская]]<br />
&nbsp;: [[Славянскія мовы|Славянская]]<br />
&nbsp;&nbsp;:: [[Паўднёваславянскія мовы|Паўднёваславянскія]]<br />
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;::: '''Сербскахарвацкая'''
|Пісьменнасць = [[Лацінскі алфавіт|лацініца]], [[кірыліца]]
|Афіцыйная мова ў = -
|Рэгулюецца = -
|Код па ISO 639-1 = sh
|Код па ISO 639-2(B) = scr, scc
|Код па ISO 639-2(T) = -
|Код па SIL = -
}}
[[File:Serbo croatian language2005.png|thumb|300px|right]]
Радок 22 ⟶ 24:
'''Сербскахарвацкая''' ці '''харвацкасербская мова''' (таксама '''сербская або харвацкая''', '''харвацкая аб сербская''') (у арыгінале ''srpskohrvatski''/''cрпскохрватски'', ''hrvatskosrpski'', ''hrvatski ili srpski'', ''srpski ili hrvatski'') — існаваўшы раней тэрмін для абагульнення пад адной назвай сукупнасці дыялектаў, якія ўжываюцца ў [[Сербія|Сербіі]], [[Чарнагорыя|Чарнагорыі]], [[Боснія і Герцагавіна|Босніі і Герцагавіне]] і [[Харватыя|Харватыі]] — сучасныя [[сербская мова|сербская]], [[харвацкая мова|харвацкая]], [[баснійская мова|баснійская]] і [[чарнагорская мова|чарнагорская мовы]]. Афіцыйная мова [[Югаславія|Югаславіі]] (разам са [[славенская мова|славенскай]], пазней і [[македонская мова|македонскай]]) з [[1918]] да [[1991]] года.
 
Літаратурны стандарт базіраваўсязасноўваўся на [[штокаўскі дыялект|штокаўскім дыялекце]] і дапускаў [[экаўскі дыялект|экаўскі]] і [[іекаўскі дыялект|іекаўскі]] варыянты (неафіцыйна яны лічыліся «ўсходнім» (сербскім) і «заходнім» (харвацкім) варыянтамі літаратурнай мовы). Да таго ж, фармальна дыялектамі сербскахарвацкай лічыліся [[кайкаўскі дыялект|кайкаўскі]] і [[чакаўскі дыялект]]ы, але яны не былі ў афіцыйным ужытку.
 
Упершыню тэрмін «сербскахарвацкая мова» быў выкарыстаны [[Славенія|славенскім]] філолагам [[Ярней Копітар|Ярнеем Копітарам]] у ліставанніперапісцы ў [[1836]] годзе, хоць нельга выключыць, што Копітар пазнаёміўся з гэтым тэрмінам, чытаючы рукапіс працы [[Славакія|славацкага]] філолага [[Павел Іозеф Шафарык|Шафарыка]] «''Slovanské starožitnosti''» («''Славянскія старажытнасці''»), якая была надрукаваная ў [[1837]] годзе.
 
З распадам Югаславіі афіцыйнымі мовамі новаствораных дзяржаў сталісясталі [[сербская мова|сербская]], [[харвацкая мова|харвацкая]], [[баснійская мова|баснійская]], [[чарнагорская мова|чарнагорская]] мовы. Тэрмін «сербскахарвацкая мова» пачаў знікаць з ужытку, спачатку з афіцыйных дакументаў, пасля паступова і з лінгвістычнай літаратуры. Сёння найменне «сербскахарвацкая мова» з'яўляецца дыскусійным гістарычна-палітычным пытаннем. ШматлікіяМногія носьбіты лічаць тэрмін «сербскахарвацкая» палітычна некарэктным і нават абразлівым. Іншыя працягваюць ужываць гэты тэрмін.
 
Сярод лінгвістаў няма адзінага погляду на лёс тэрмінутэрміна. Ён усё яшчэ выкарыстоўваецца, дзякуючы лаканічнасці пры абазначэнні сукупнасці некалькі моў. Альтэрнатыўная назва ''баснійская/харвацкая/сербская мова'' (БХС) з'явілася ў афіцыйным ужытку ў замежжы. У рэгіянальнай лінгвістыцы існуе таксама тэрмін «цэнтральная паўднёваславянская дыясістэма».
 
Узаемна зразумелыя формы сербскахарвацкай мовы працягваюць выкарыстоўвацца пад рознымі назвамі ў Сербіі, Чарнагорыі, Харватыі і Босніі і Герцагавіне.
Радок 115 ⟶ 117:
|}
 
{{Interwiki|sh|cэрбскахарвацкайcербскахарвацкай|}}
 
{{Славянскія мовы}}
{{Накідlang-stub}}
 
[[Катэгорыя:Паўднёваславянскія мовы]]